Μεγάλη συμμετοχή, είχε η μεστή και ενδιαφέρουσα συζήτηση που διοργανώθηκε τη Κυριακή 13 Μαρτίου από την Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα για την αντίθεση στο πρόγραμμα εθελοντικής φύλαξης, που προωθεί ο Δήμος Βύρωνα. Εισηγήσεις έκαναν ο Γιάννης Πανούσης, καθηγητής εγκληματολογίας και ο Ευτύχης Μπιτσάκης, καθηγητής φιλοσοφίας και Βυρωνιώτης.
Εκ μέρους της Παρέμβασης, ο Σταύρος Τζιορτζιώτης ανέφερε ότι το πρόγραμμα παρακολούθησης δεν δικαιολογείται από τα περιστατικά παραβατικότητας στο Βύρωνα, αλλά εντάσσεται στο κλίμα καλλιεργούμενης εγκληματοφοβίας από τους μηχανισμούς της κρατικής εξουσίας με την συνδρομή των ΜΜΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι με την εξαγγελία του η T.V. πρόβαλλε επί δυο μέρες περιστατικό παραβατικότητας στη περιοχή. Στο όνομα της ανασφάλειας παίρνονται μέτρα αυξημένης αστυνόμευσης και αυστηρότερων νόμων. Με την εφαρμογή του υπάρχει μια ποιοτική αναβάθμιση, η παρακολούθηση αποκτά «φυσική- ανθρώπινη συμμετοχή». Και δημιουργείται ένα ανεξέλεγκτο σώμα, πρόσφορο έδαφος στρατολόγησης σε μυστικές υπηρεσίες και παρακρατικούς μηχανισμούς. Παράλληλα με την προσπάθεια να περάσει η άμισθη «εθελοντική» αντικατάσταση υπηρεσιών, επισκιάζεται η ανασφάλεια από την ανεργία, τη φτώχια, τη λιτότητα, τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών με την «ανασφάλεια από εγκληματικότητα», καλλιεργώντας ανοχή στον περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων και στη μετατροπή μας σε αποξενωμένη κοινωνία υπόπτων από τη μια και φυλάκων-πληροφοριοδοτών από την άλλη. Αναφέρθηκε στις ενέργειες της Παρέμβασης για ενημέρωση, τις κοινές πρωτοβουλίες με φορείς και δημοτικές παρατάξεις της αντιπολίτευσης
Ο Γιάννης Πανούσης αναφέρθηκε στην τάση προς κοινωνία με «διαρκές βλέμμα» συνενοχικής επιτήρησης, αντί της κοινωνίας αλληλεγγύης. Στη δημιουργία μηχανισμών κοινωνικής αστυνόμευσης εκτός των θεσμικά ελεγχόμενων μηχανισμών του κράτους. Στη σύγχυση των κρατικών θεσμών με τους θεσμούς της κοινωνίας και της ασφάλειας του συστήματος με την ασφάλεια των πολιτών. Στη διαχείριση του φόβου με τη συσσώρευση πολλών αστυνομεύσεων από διαφορετικούς φορείς και ιδιωτικές αστυνομίες, που οδηγούν τελικά σε αστυνομοκρατία. Στη μηδενική ανοχή από μεριάς της κοινωνίας όποιου διαφορετικού υπάρχει στην κοινωνία των 2/3, που φθάνει στην αποδοχή των επιχειρήσεων σκούπα. Στο ότι δεν έχει αποδειχθεί ότι η ένταση της αστυνόμευσης οδηγεί σε περιορισμό της εγκληματικότητας. Το πρόγραμμα δεν δικαιολογείται και τίθενται τεράστια ζητήματα λειτουργιών και δικαιωμάτων. Δεν έχει προηγηθεί μελέτη και μέτρα πρόληψης της εγκληματικότητας από την κοινωνία των πολιτών, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες του εξωτερικού, όπου ομάδες πολιτών συμβάλλουν στην βοήθεια, στήριξη ευάλωτων, ευπαθών και υποβαθμισμένων ομάδων και π.χ. προτείνουν τη διάθεση ειδικών χώρων για ζωγραφιά αντί τιμωρία αυτών που ζωγραφίζουν στους τοίχους, τη δημιουργία χώρων υποδοχής των άστεγων αντί τον εγκλεισμό τους. Αναφέρθηκε στον διαχωρισμό των μέτρων πρόληψης της παραβατικότητας, που είναι ανάγκη να υπάρχουν (φωτισμός ενός πάρκου, πρόσληψη ενός σχολικού τροχονόμου κ.α.) από την παρακολούθηση.
Ο Ευτύχης Μπιτσάκης τόνισε ότι το μέτρο έχει χαρακτηριστικά εθελοντικής αστυνομίας με στολές, περιπολικά, ασφάλεια για περίπτωση ατυχήματος. Πρωθείται χωρίς να έχει εγκριθεί από το δημοτικό συμβούλιο και παραπέμπει σε εμφυλιοπολεμικά μέτρα όπου διώκονται όχι η πράξη αλλά η πρόθεση και η σκέψη. Τόνισε ότι η δημιουργία των πόλεων προήλθε ως ανάγκη του καπιταλισμού για δημιουργία και συγκέντρωση του προλεταριάτου με ξερίζωμα των χωρικών. Στις ταξικές κοινωνίες υπάρχει πάντα φτώχια, ανεργία, αμάθεια και ως αποτέλεσμα και εγκληματικότητα, που οδηγεί σε καταστολή αντί της αλληλεγγύης. Αναφέρθηκε στη σύγχρονη τάση για δημιουργία κλειστών περιοχών κατοικίας των πλουσίων με αστυνόμευση και επιτήρηση εισόδου εκτός των γνωστών μέχρι τώρα γκέτο υποβαθμισμένων περιοχών. Υπάρχουν προβλήματα με την δόμηση της πόλης, που οδηγεί στην αποξένωση. Οι γειτονιές του σύγχρονου προλεταριάτου δεν έχουν λόγο να μετατραπούν σε γκέτο. Πρέπει να αντιμετωπιστούν οι προσπάθειες της εκκλησίας για να εκμεταλλευτεί το γειτονικό δάσος. Απαιτείται αγώνας να μην περάσει το μέτρο και να υπάρξει απάντηση με ανάπτυξη πολιτιστικών δραστηριοτήτων σχέσεων γνωριμίας, επικοινωνίας, αλληλεγγύης στη περιοχή.
Ακολούθησε πλούσια συζήτηση. Οι εκπρόσωποι δύο άλλων παρατάξεων της αριστεράς κ.κ. Σπηλιωτόπουλος (Πανβυρωνιώτικη Ενωτική Κίνηση) και Σάρολας και Μακρόπουλος (Δημοκρατική Συμπαράταξη Βύρωνα) δήλωσαν την αντίθεση τους στο μέτρο. Αναφέρθηκαν στο πρόβλημα των ναρκωτικών και την ανάγκη λήψης μέτρων. Ανέφεραν ότι στο τοπικό συμβούλιο εγκληματικότητας η πρώτη δεν συμμετέχει ενώ η άλλη κάνει προσπάθεια να λειτουργήσει.
Από ομιλητές επισημάνθηκαν η ευθύνη των κομμάτων, η ανυπαρξία συνοικιακών συμβουλίων, το ανεξέλεγκτο και αντισυνταγματικό του εγχειρήματος, η ανάγκη λαϊκής δράσης για τα τοπικά και γενικά προβλήματα, αντιρρήσεις για την αποδοχή ρόλου πρόληψης της εγκληματικότητας σε ομάδες πολιτών, στο όνομα της κοινωνίας των πολιτών, στοιχεία ότι από τους 150 εθελοντές πολλοί είναι αστυνομικοί εν ενεργεία και ότι δεν φτάνει μόνο η αυτοτελής δραστηριότητα αλλά απαιτείται κοινή δράση. Από όλους και στο κλείσιμο τονίστηκε η ανάγκη να συνεχιστούν οι πολύμορφες κινητοποιήσεις για την απόσυρση του προγράμματος.
