Τοποθέτηση Αριστερής Παρέμβασης Βύρωνα: Θα έλεγε κάποιος ότι η σημερινή συζήτηση είναι εκτός κλίματος, όταν όλες αυτές τις μέρες, και σήμερα και αύριο, την Τετάρτη και οσο χρειαστεί, είμαστε στους δρόμους ενάντια στον αυταρχισμό και την καταστολή για τα δικαιώματά μας. Όμως όταν σύστημα ξεδιπλώνει ταυτόχρονα την επίθεση σε όλα τα μέτωπα, δεν μπορούμε να αφήσουμε απέξω το τι παίζεται και τις επιπτώσεις στις ζωές μας με τους σχεδιασμούς του συστήματος από τα διάφορα συμφέροντα στη διαχείριση των απορριμμάτων. Πολύ κατατοπιστικές οι εισηγήσεις για τις εξελίξεις. Βρισκόμαστε στο ίδιο μήκος κύματος για το τι πρέπει να γίνει. Τέτοιες συζητήσεις των κινήσεων πρέπει να συνεχιστούν και για άλλα θέματα και να συμβάλλουν στη ανάδειξη της αντικαπιταλιστικής οπτικής και προοπτικής και στην οργάνωση των αγώνων.
Σωστό είναι ότι ο τρόπος παραγωγής και κατανάλωσης, που έχει επιβληθεί παντού με την παραγωγή άχρηστων αγαθών και την τεράστια διάδοση των αντικειμένων μιας χρήσης, η γιγάντωση των πόλεων και των βιομηχανιών οδήγησαν και στην τρομακτική διόγκωση του όγκου των απορριμμάτων, στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων.
Πράγματι στη χώρα μας το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων έχει οξυνθεί με τραγική απόδειξη το έγκλημα της Φυλής. Το κεφάλαιο βρίσκει και σε αυτό τον τομέα και στην ανακύκλωση τομείς κερδοφορίας και επιδοτήσεων, με τη συνδρομή όλων των κυβερνήσεων και τη Ε.Ε.. που μεθοδεύουν συστηματικά την απαξίωση των δημόσιων υπηρεσιών καθαριότητας, που μένουν χωρίς πόρους και προσωπικό, νομοθετώντας διαδικασίες, προμοτάροντας και επιδοτώντας υπέρ των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Στο Βύρωνα έχουν δοκιμαστεί τοπικά σχέδια διαχείρισης απορριμμάτων από τις δημοτικές Αρχές που στηριζόταν από το ΚΚΕ παλιότερα, τη Νέα Δημοκρατία στη συνέχεια και το ΣΥΡΙΖΑ τις δύο τελευταίες θητείες. Πάντα εναρμονισμένα με τις γενικές κατευθύνσεις. Δεν παρουσίασαν και ιδιαίτερες διαφορές ούτε στο πως αντιμετώπιζαν τα απορρίμματα. Φάνηκε, ότι δεν αρκεί να δηλώνεις αριστερός για να έχεις μία πολιτική που να σέβεται τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, τους κατοίκους, το περιβάλλον.
Ζούμε δίπλα στο δάσος του Υμηττού που πρέπει να προστατευτεί ως πνεύμονας πρασίνου για όλη την Αττική, παρόλα αυτά αποτελεί ένα χώρο που όλες οι δημοτικές αρχές, όπως και άλλους φορείς του δημοσίου και ιδιωτικές εταιρείες τον χρησιμοποιούν ως φθηνό χώρο εκμετάλλευσης σε βάρος της Προστασίας του περιβάλλοντος. Κάποια από αυτά τα έχουμε σταματήσει με αγώνες.
Όμως, μέσα στο δάσος που απαγορεύονται χρήσεις, σε διάφορα σημεία υπάρχουν μικρές χωματερές για κάθε είδους μπάζα, ογκώδη αντικείμενα και άλλα είδη, από ιδιώτες και το δήμο.
Παράλληλα, εδώ και χρόνια οι δημοτικές αρχές έχουν εγκαταστήσει παράνομα και χωρίς άδεια σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων. Είναι ένας από αυτούς που «νομιμοποιήθηκαν» δήθεν προσωρινά με το σχετικό νόμο της Ν.Δ.. Λέμε, δήθεν γιατί περιλαμβάνεται και στο Νέο Χωροταξικό του Δήμου και επαναλαμβάνεται ως αναγκαστική πρόταση στο Τοπικό Σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων που επικυρώθηκε από το δημοτικό συμβούλιο Βύρωνα μόλις πριν 3 μέρες.
Με πράσινο μανδύα η νέα δημοτική αρχή πρότεινε μέσα στο δάσος και εγκαταστάσεις για τα λεγόμενα «πράσινα σημεία» συγκέντρωσης ανακυκλώσιμων απορριμμάτων που θα περιλάμβανε και εκπαιδευτικές δράσεις με ότι αυτό σημαίνει για το μέγεθός του στο δάσος, το οποίο απέσυρε μετά από αντιδράσεις.
Μια άλλη πλευρά είναι το τι συμβαίνει με την ανακύκλωση.
Ο δήμος Βύρωνα πολλές φορές εμφανίζεται ως πρότυπο για την ανακύκλωση στην πηγή, που ξεκίνησε το 2008 με δικούς μας αγώνες και του σωματείου των εργαζομένων του δήμου. Όμως ο σχεδιασμός παραμένει ατελής και κάτω από τις ανάγκες και τις δυνατότητες.
Τα σημεία συγκέντρωσης των υλικών ανακύκλωσης δεν είναι εύκολα προσβάσιμα γιατί είναι μόλις 111 σε μία τεράστια περιοχή, άρα δεν βρίσκονται κοντά σε όλες τις κατοικίες, διευκολύνοντας και τους κατοίκους που δεν έχουν χώρο μέσα στο σπίτι τους για φύλαξη και ξεχώρισμα των ανακυκλώσιμων να συμμετέχουν σε αυτήν. Επίσης, δεν αφορούν όλα τα είδη παρά μόνο πλαστικό, χαρτί μέταλλο. Ενώ, όπως λειτουργεί το σύστημα τελικά τα χωριστά υλικά καταλήγουν στο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης (ΕΜΑΚ) στη Φυλή που πάνε τα μικτά ανακυκλώσιμα υλικά, είτε στα 10 εργοστάσια που κάηκαν, όπως του Ασπρόπυργου το 2015 και πρόσφατα γεμίζοντας τοξίνες στον ουρανό της Αττικής.
Φτάνουμε στο σημείο να
θεωρούμε ότι η καλύτερη ανακύκλωση γίνεται από τα συνεργεία των μεταναστών
εργατών που μαζεύουν μέσα από αυτούς τους κάδους το μέταλλο ή άλλα υλικά που
μπορούν να τους χρησιμεύσουν για να βγάλουν κάποια χρήματα ή για να τα
χρησιμοποιήσουν. Ενώ να τους αναγνωρίσουμε ότι έτσι βοηθούν αδειάζοντας και
τους κάδους που βρίσκονται πολύ συχνά υπερχειλισμένοι, ώστε κάποιοι μετά
αφήνουν απέξω τα αντικείμενα προς ανακύκλωση μέσα.
Αποτέλεσμα στο Βύρωνα ανακυκλώνεται μόνο 5,4% ποσοστό χαμηλότερο από τον μέσο όρο των Δήμων της Αττικής που ανέρχεται σε 7,7% και αν βάλουμε και τα βιοαπόβλητα πέφτει κάτω από 4%. Ενώ σήμερα η ανακύκλωση στη πηγή κινδυνεύει να ματαιωθεί.
Στο Νέο Σχέδιο του δήμου Βύρωνα αναφέρει επί λέξει ότι υπάρχει «δυσκολία διάθεσης των ανακυκλώσιμων υλικών που συλλέγονται χωριστά. Η κατάσταση επιδεινώθηκε από την επιβολή χρέωσης για τα καθαρά ανακυκλώσιμα από τον Ενιαίο Σύνδεσμο Διαχείρισης Απορριμμάτων. ….» και παρακάτω αναφέρεται σε έλλειψη πόρων και προσωπικού για να καταλήξει ότι αν δεν ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα «τότε η ανακύκλωση δεν υλοποιήσιμη ούτε οικονομικά ελκυστική και η εφαρμογή του περιβαλλοντικού τέλους απλώς μεταφέρεται στους πολίτες, ως ποινή για όσα η ίδια η Πολιτεία τους εμποδίζει να κάνουν.» Η δημοτική αρχή δήλωσε ότι πλέον πρέπει να πληρώνει για την παράδοση των υλικών ανακύκλωσης 12 ευρώ τον τόνο για τα διαχωρισμένα υλικά που παραδίδει στη Φυλή αντι να αποζημιώνεται. Προετοιμάζεται το έδαφος για δυσμενείς αλλαγές και γινεται μπαλάκι η μετάθεση ευθυνών μεταξύ δήμων, περιφερειών και κεντρικού κράτους.
Σχεδιάζεται και στο Βύρωνα αντί πλήρη κάλυψη των αναγκών με επέκταση των κάδων ανακύκλωσης χωριστών ρευμάτων, εγκατάσταση κάδων πολλαπλών ρευμάτων. Και προφανώς ο δήμος Βύρωνα δεν θα πιάσει ούτε αυτός τον προβλεπόμενο στόχο του 55 % το 2025. Οι παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ βρήκαν ευκαιρία στη σχετική συζήτηση να προπαγανδίζουν τα εργοστάσια καύσης και το ο ρυπαίνων πληρώνει, αν και η παράταξη του ΠΑΣΟΚ καταδίκασε την εισβολή των επιχειρήσεων για τα απορρίμματα.
Ταυτόχρονα, ο δήμος όλα αυτά τα χρόνια με όλες τις δημοτικές αρχές χρησιμοποιεί προσωπικό με προσωρινές σχέσεις εργασίας και ξεκίνησε η εφαρμογή και επέκταση αυτής της μορφής πρώτα απόλα από το δημόσιο και πιο συγκεκριμένα από τις υπηρεσίες καθαριότητας λες και δεν είναι πάγιες και διαρκείς οι ανάγκες σε αυτό τον τομέα. Ενώ, δεν καλύπτει όλες τις αναγκαίες θέσεις εργασίας στην καθαριότητα, λείπουν 47 εργαζόμενοι από όσους προβλέπονται, δεν παρέχει τα μέσα προστασίας και την απαραίτητη εκπαίδευση και δεν λείπουν τα εργατικά ατυχήματα.
Αποτέλεσμα δεν μπορεί να ανταποκριθεί με επαρκή τρόπο ώστε να έχουμε συχνή αποκομιδή και καθαριότητα στην περιοχή μας. Η ανάθεση της διαχείρισης σε ιδιώτες δεν αφορά μόνο την κεντρική παραλαβή και διαχείριση των απορριμμάτων. Τα ΣΔΙΤ και οι εργολαβίες εισχωρούν με διάφορους τρόπους και στο δήμο μας. Ήδη αυτή η δημοτική αρχή ανέθεσε την αποκομιδή των μπάζων, των εγκαταλελειμμένων αυτοκινήτων και των κλαδεμάτων σε ιδιώτες μεταφορείς.
Και στην περιοχή μας τα δημοτικά τέλη με όλες τις δημοτικές αρχές ήταν και είναι ψηλά και δυσβάσταχτα για τα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά. Η ανταποδοτικότητα τους προς τον τομέα της καθαριότητας και του φωτισμού δεν ήταν πραγματικά αυτό που αντιστοιχούσε, αλλά χρησιμοποιήθηκαν για να καλύψουν και τρύπες σε άλλους τομείς, ενώ θα μπορούσαν τα τέλη να μειωθούν.
Από όλες τις πλευρές είναι φανερό ότι όσο είναι σωστό να λέμε ότι κάθε περιοχή πρέπει να αναλάβει και τις ευθύνες της για τα απορρίμματα με άλλα λόγια να μην κινείται στη λογική τα σκουπίδια μου στην πόρτα του γείτονα και να μην θεωρεί ότι όταν δεν είναι η χωματερή στην πόρτα της, δεν την νοιάζει και έχει λυμένο το θέμα. Άλλο τόσο είναι σωστό ότι απαιτείται ένας κεντρικός σχεδιασμός σε συνδυασμό με την αποκέντρωση για τη λύση του προβλήματος των απορριμμάτων και δεν μπορεί να είναι άλλος από μία ριζική ανατροπή στη φιλοσοφία και το σχεδιασμό που αφορά την παραγωγή και διαχείριση των απορριμμάτων.
Ως Αριστερή Παρέμβαση Βύρωνα προτάσσουμε τη θέση για δραστική μείωση της παραγωγής των μη ανακυκλώσιμων υλικών για επέκταση της ανακύκλωσης στην πηγή από το σπίτι, το δήμο, την ευρύτερη περιοχή για ό, τι ανακυκλώνεται. Για να μπορούμε να προφυλάξουμε το περιβάλλον και τον κόσμο που θα αφήσουμε στα παιδιά μας. Αυτό.
Σημαίνει συγκρούσεις με τα συμφέροντα των εταιρειών και τις πολιτικές της ευρωπαϊκής ένωσης και των αστικών πολιτικών δυνάμεων που μέσα από τον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων στοχεύουν στο κέρδος, εισάγουν τη λογική της ανταποδοτικότητας και του κόστους-οφέλους ως κριτήριο για να περάσουν ιδιωτικοοικονομικές λογικές στη λειτουργία των δήμων και μεγαλύτερη αφαίμαξη των φτωχών στρωμάτων. Απαιτεί, δηλαδή, αντικαπιταλιστικό σχεδιασμό με τα μάτια στραμμένα στο μέλλον και όχι με αποδοχή ως θέσφατων της κυριαρχίας και των συμφερόντων των εταιρειών .
Οι κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι επιλογές των κυβερνήσεων δεν μπορούμε να περιμένουμε να δώσουν λύση στο πρόβλημα το οποίο απαιτεί αντιμετώπιση άμεση και θα μπορέσει να επιβληθεί μόνο με αγώνες των κατοίκων και με την ουσιαστική συμβολή της αντικαπιταλιστικής αντιδιαχειριστικής Αριστεράς με τις θέσεις της για τη ριζική και συνολική απαιτούμενη λύση που μπορεί να συμβάλει και στις αναγκαίες αλλαγές πορείας στο σήμερα έξω από την κερδοσκοπία και τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου.
