ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΥΡΩΝΑ
ΑΔΙΚΕΣ
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΒΥΡΩΝΑ ΓΙΑ
-
ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ
ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΤΕΛΩΝ ΚΑΙ
-
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ
Στο δημοτικό
συμβούλιο Βύρωνα που έγινε στις 8/10/2015
βρεθήκαμε μπροστά σε μια επανάληψη, επί το χείριστον, της πολιτικής
διαχείρισης από τη δημοτική αρχή των σοβαρών θεμάτων που συζητήθηκαν.
Για τον καθορισμού του ύψους των δημοτικών τελών το 2016 αποφασίστηκε να διατηρηθούν για μια ακόμα
χρονιά τα δημοτικά τέλη για τις κατοικίες και τα καταστήματα στο ίδιο ύψος.
Την απόφαση ψήφισαν όλοι μαζί οι
σύμβουλοι της παράταξης της δημοτικής εξουσίας (ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ) μαζί με τις παράταξεις Γώγου και Μπαντή (Νέα Δημοκρατία)
και του Κόνσουλα. Πέρσι η δημοτική αρχή μας είπε ότι δεν πρόλαβαν να μελετήσουν
το θέμα και να προτείνουν μειώσεις, γιατί ήταν καινούργιοι. Φέτος επιχειρείται η διατήρηση να εμφανιστεί
ως θετικό μέτρο. Όμως, δεν είναι καθόλου έτσι, όταν οι μειώσεις μισθών και συντάξεων έχουν φτάσει ακόμα και το 40%, όταν
υπάρχει αύξηση της απλήρωτης δουλειάς και της ανεργίας, πτώση του βιοτικού
επιπέδου της κοινωνικής πλειοψηφίας. Όταν τα δημοτικά τέλη σε πολλούς
λογαριασμούς της ΔΕΗ φτάνουν να είναι μεγαλύτερα
από το ποσό για το ρεύμα. Όταν συνεχίζεται η πολλαπλή φορολόγηση της κατοικίας των λαϊκών νοικοκυριών με τον ΕΝΦΙΑ.
Δεν μπορεί να παρουσιάζεται ως κοινωνική ευαισθησία η μείωση των δημοτικών
τελών κατά 50% μόνο για ορισμένες κατηγορίες όπως πχ σε συνταξιούχους που δεν
υπερβαίνουν τις 5.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι όταν κάποιος παίρνει κάνω από 416 ευρώ το μήνα, πρέπει να του περισσεύουν
για να πληρώνει δημοτικά τέλη, έστω μειωμένα, και αν παίρνει παραπάνω πρέπει
να βρίσκει να πληρώνει όλα.
Αυτό δεν είναι κοινωνική ευαισθησία είναι
κοροϊδία, γιατί είναι ίδια με την πολιτική που εφαρμόζει και η κυβέρνηση, που
αφού από τη μια κόβει συντάξεις και μισθούς, από την άλλη εξαγγέλλει δωρεάν
ηλεκτρικό ρεύμα, μόνο για όσους χαρακτηρίζει ότι βρίσκονται σε ακραία φτώχεια
Τα δημοτικά τέλη είναι στην ουσία ένα χαράτσι, γιατί το μόνο που
παίρνει υπόψη του είναι το εμβαδόν, ούτε την οικονομική δυνατότητα του
κατοίκου, ούτε την παλαιότητα, την αξία, τον όροφο και την κατάσταση του
σπιτιού. Υποθετικά τα δημοτικά τέλη είναι ανταποδοτικά και όλα τα έσοδα τους
πάνε για την καθαριότητα και τον ηλεκτροφωτισμό. Όμως, το προσωπικό στην καθαριότητα άρα και τα έξοδα μισθοδοσίας του
έχει μειωθεί τα τελευταία τρία χρόνια κατά 70 εργαζόμενους, ενώ αυτά τα χρόνια
τα τέλη μένουν στο ίδιο ποσοστό. Μάλιστα, η πρόβλεψη είναι το ύψος των
εσόδων το 2016 από δημοτικά τέλη να φτάσει τα 5,150 εκ. €, όταν το 2014 οι
δαπάνες για καθαριότητα ήταν 4,448 εκ. €. Η δημοτική αρχή φάνηκε όμως έτοιμη
και να έχει μελετήσει τη μείωση των τελών κατάληψης δημοσίων χώρων που αφορά τα
τραπεζοκαθίσματα, προτείνοντας 30% μείωση. Αυτή
η πολίτική είναι ταξική, φορτώνει τα βάρη στους εργαζόμενους και τους φτωχούς, διευκολύνει
τους οικονομικά ισχυρούς να συνεχίζουν την απομύζηση, αποδέχεται τα μνημόνια. τις περικοπές που κάνει η κυβέρνηση προς δήμους,
πολιτική που επιβάλει το κεφάλαιο η Ε.Ε, και το ΔΝΤ .
Επιμένουμε στην πάγια
θέση μας για τα δημοτικά τέλη. Να καταργηθεί ο σημερινός κεφαλικός τρόπος
φορολόγησης των κατοίκων. Να μη φορολογείται με κανένα τρόπο η κατοικία των
λαϊκών νοικοκυριών μέχρι 80 μ2 για
μονομελή οικογένεια και 20 μ2 για κάθε επιπλέον μέλος. Αύξηση της φορολογίας
στα κέρδη, στις τοπικές μεγάλες επιχειρήσεις, στις τράπεζες, στη μεγάλη ακίνητη
περιουσία, στα είδη πολυτελείας.
Όσο για το θέμα των
δικαιωμάτων και των συνθηκών εργασίας των 80
εργαζόμενων στο δήμο μέσα από τα προγράμματα 5μηνης απασχόλησης, που
συζητήθηκε με πρωτοβουλία του Σωματείου Εργαζομένων του δήμου, φάνηκε ότι η δημοτική αρχή αρκέστηκε σε λόγια για
το πόσο άδικη είναι, αλλά από κοινού με τις παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ
επικαλέστηκαν ότι δεν μπορούν να κάνουν
διαφορετικά για να καλύψουν τις ανάγκες λόγω οικονομικής δυστοκίας. Καλύφτηκαν πίσω από το πλαίσιο της
κεντρικής αντιλαϊκής πολιτικής, υπάκουσαν στις εντολές της κυβέρνησης, της Ε.Ε.
και του ΔΝΤ και εφαρμόζουν τοπικά την ίδια αντιλαϊκή – αντεργατική πολιτική, με
εκμετάλλευση προσωρινών φτηνών εργαζόμενων και συμμετοχή τους στην επέκταση της
ελαστικής εργασίας.
