Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2005

ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΥΡΩΝΑ
Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ...
Να αποτρέψουμε τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας
Να προστατέψουμε τους ελεύθερους χώρους που απόμειναν
Μετά τους Ολυμπιακούς, τις απογραφές και το φαγοπότι της διαπλοκής οι ιθύνοντες (κυβερνώντες, αντιπολίτευση, μεγάλοι επιχειρηματίες) προφανώς διδασκόμενοι από... την εθνική ιστορία μας, το 1821 και το θέμα των «εθνικών γαιών», βρήκαν τρόπο να καλύψουν τα ελλείμματα που δημιούργησαν: Εκτός από την καταλήστευση του εργατι-κού εισοδήματος (ανατιμήσεις, περικοπή κοινωνικών υπηρεσιών, φορολογία, προωθούμενη επιμήκυνση ωραρί-ου, μηδενικές αυξήσεις μισθών, ανεργία, απόλυση συμβασιούχων δημοσίου τομέα κ.ά.) προωθούν την πλήρη ιδιωτικοποίηση και του τελευταίου κομματιού δημόσιας γης, της τελικής καταστροφής των δασικών εκτά-σεων και του εθνικού πλούτου.
Η ιστορία αυτή έχει ξεκινήσει με συντονισμένα βήματα: Πρώτα υπήρξε η αναθεώρηση του άρθρου 24 του συντάγ-ματος για να παρακάμψουν ένα σημαντικό νομικό εμπόδιο. Έπειτα έφτιαξαν το γνωστό δασοκτόνο νόμο για την παραίτηση του δημοσίου από εκτάσεις που διεκδικούν ιδιώτες και για τον πιο εύκολο αποχαρακτηρισμό των δα-σικών εκτάσεων.
Η επιχείρηση «ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας», που εμπνεύστηκαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, βασίζεται κυρί-ως σε τρεις μηχανισμούς και δεν αφορά μόνο τα δάση αλλά και πολλά ακίνητα και εγκαταστάσεις.
- Πρώτη τακτική κίνηση ήταν η δημιουργία της Εταιρείας Τουριστικών Ακινήτων (ΕΤΑ) που ξεπουλά σω-ρεία εκτάσεων που διαχειριζόταν ο ΕΟΤ. Μόνο μέσα στον Ιανουάριο η ΕΤΑ ενέκρινε διαγωνισμό παραχώρη-σης 7 παραλιακών περιοχών: 864 στρ. στα Καμένα Βούρλα, 1.983 στρ. στο Παληούρι Χαλκιδικής, 272 στρ. στη Σιθωνία Χαλκιδικής με ταυτόχρονη πρόβλεψη επαναχάραξης του αιγιαλού(!!!) για να αυξηθεί η έκταση σε 392 στρ. Ακόμη 290 στρ. στην ακτή Νέου Ηρακλείτου Καβάλας, 2.000 στρ. στο Ναύπλιο, 140 στρ. στη Ζαχάρω Ηλείας. Πι-θανολογείται και η παραχώρηση της ιαματικής πηγής μαζί με 6.000 στρ. στα Λουτρά Καϊάφα. Με τον ίδιο τρόπο το προηγούμενο διάστημα, επί ΠΑΣΟΚ, προωθήθηκε η πώληση 1.610 στρ. στην Ανάβυσσο.
- Επειδή όμως η ΕΤΑ δεν διαχειρίζεται τα πάντα, δημιούργησαν και την «Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε.», η ο-ποία ενώ διαχειρίζεται την –πληρωμένη πανάκριβα απ’ όλους μας– δημόσια περιουσία των Ολυμπιακών έργων, δεν ανήκει στο δημόσιο τομέα. Εκτός από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις διαχειρίζεται και τις τεράστιες δημόσιες εκτάσεις που έχουν χαρακτηριστεί «Ολυμπιακοί πόλοι». Έτσι ήδη διαχειρίζεται 630 στρ. στον Άγιο Κοσμά και 2.000 στρ. στο Ελληνικό. Έχει εξαγγελθεί η παραχώρηση σε ιδιώτες της παραλίας του Φαληρικού Όρμου, των εκτάσεων στο Μαρκόπουλο, στο Γαλάτσι και πιθανόν να επεκταθούν στην παραχώρηση του πρώην ιπποδρόμου (Φάληρο) και στο Σχοινιά. Σε όλους αυτούς τους χώρους αν και, επί ΠΑΣΟΚ, είχε προβλεφθεί κατά εξαίρεση με-γάλος συντελεστής δόμησης, τώρα εκ νέου η ΝΔ δια στόματος Πετραλιά, εξαγγέλλει νέες εμπορικές και άλλες χρήσεις στις πρώην Ολυμπιακές εγκαταστάσεις και κυρίως στο Φαληρικό Όρμο καταστρέφοντας κάθε έννοια ε-ναπομείναντος ελεύθερου χώρου στην πόλη.
- Τέλος η ΝΔ μετέτρεψε την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου ώστε με πιο εύκολο τρόπο να χαριστούν σε ιδιώτες όσοι χώροι απομένουν. Διαχειρίζεται λοιπόν η ΚΕΔ 72.000 ακίνητα από τα οποία τα 28.000 είναι καταπατημένα και τα 16.000... άγνωστα(;;;!!). Ήδη παίρνει πίσω από Δή-μους ακίνητα που είχε δώσει για δημόσιες χρήσεις με σκοπό τη πώληση τους (30 ακίνητα πήρε πίσω μόνο από το δήμο Ηλιούπολης). Αυτή η κατάσταση πλαισιώνεται και από το σκανδαλώδες άρθρο 4 του Ν. 3127/2003 του ΠΑ-ΣΟΚ που παραχωρούσε ακίνητα του δημοσίου εντός σχεδίου σε όσους τα νέμονται με νόμιμο τίτλο επί δέκα χρό-νια και σε όσους τα νέμονται χωρίς νόμιμο τίτλο (καταπατητές) επί 30 χρόνια. Αντίστοιχη ρύθμιση ετοιμάζει και προωθεί τώρα η ΝΔ για τις καταπατημένες εκτάσεις εκτός σχεδίου πόλης.
Παράλληλα με αυτούς τους τρεις μηχανισμούς σε ορισμένες κομβικές περιπτώσεις προωθείται και η παραχώρηση εκτάσεων απευθείας από το κράτος με ειδικές ρυθμίσεις. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις για το γήπεδο του ΠΑΟ στο Γουδί, που το κράτος διαπραγματεύεται απευθείας με τον Όμιλο Βαρδινογιάννη την έκταση του Μητρο-πολιτικού Πάρκου, ή ακόμα, και το παζάρι κράτους-εκκλησίας για το δάσος του Καρέα με άδεια οικοδόμησης ώ-στε να χτιστεί το Εκκλησιαστικό Συνοδικό Μέγαρο σε έναν από τους τελευταίους πράσινους χώρους του Υμηττού.
Αυτό το γιουρούσι στον εθνικό πλούτο που θα προσφέρει φτηνή γη ως πρώτη ύλη στους κάθε λογής με-γαλοκαρχαρίες, δεν είναι μόνο καταλήστευση των εθνικών πόρων που ανήκουν στους εργαζόμενους αλλά έχει και την διάσταση της υποβάθμισης της ποιότητας της ζωής μας, καθώς θα σημάνει αποψίλωση των ελεύθερων χώρων και του πρασίνου γύρω από τα αστικά κέντρα, οικιστική αύξηση και επέκταση στις ήδη πηγμένες πόλεις, μεγάλα οικολογικά προβλήματα (πλημμύρες, διαχείριση υδάτινων πόρων, αύξηση ρύπων κ.λπ.).
Απέναντι σε όλη αυτή την κατάσταση είναι ενδεικτική η ανοχή και η σιωπή που επιδεικνύει η τοπική εξου-σία και οι μηχανισμοί εκπροσώπησης της, (Δήμοι, ΕΣΔΚΝΑ, ΣΠΑΥ κ.λπ.). Αυτή η σιωπή ερμηνεύεται από τη συρρίκνωση όλα τα τελευταία χρόνια των κοινωνικών χαρακτηριστικών των δήμων και της λειτουργίας τους όλο και περισσότερο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ελπίζουν οι κάθε λογής δημοτικοί προύχοντες σε αυτό το πεδίο που έχει δημιουργηθεί, να εξασφαλίσουν φτηνές περιοχές που θα χρησιμοποιήσουν για διάφορες χρήσεις, τις οποίες θα παρουσιάσουν ως έργο. Αλλού πάλι η διαπλοκή εργολάβων με την τοπική αυτοδιοίκηση συναινεί σε αυτές τις αλλαγές προκειμένου να επεκταθεί η οικοδόμηση σε περιοχές εκτός σχεδίου.
Ήδη στην περιοχή της Ηλιούπολης οι κληρονόμοι του Νάστου διεκδικούν σημαντικές εκτάσεις εντός και εκτός σχεδίου πόλης. Στον Υμηττό αυτή τη στιγμή λειτουργεί σταθμός μεταφόρτωσης απορριμμάτων τόσο από το Δήμο Βύρωνα όσο και από το δήμο Ηλιούπολης. Τα στρατόπεδα στον Σακέτα όχι μόνο υπάρχουν αλλά χτίζουν και επε-κτάσεις. Ιδιώτες λυμαίνονται το βουνό αλλού παράνομα (οι επιχειρήσεις ΛΙΟΣΑΤΟΣ μέσα στην καρδιά του Κουτα-λά έχουν κόψει δέντρα και έχουν εγκαταστήσει ιδιωτικό πάρκινγκ με τη σιωπηρή έγκριση του δήμου Βύρωνα) αλ-λού με νομότυπες αποφάσεις (σύνορα Βύρωνα-Ηλιούπολης κάτω από τα σχολεία Καρέα, ο Δήμος Ηλιούπολης έχει αποψιλώσει περιοχή δάσους για ιδιωτικό πάρκινγκ οχημάτων εταιρείας και επιδιώκει την οικοδόμηση της ευρύτερης έκτασης πρασίνου εντός ορίων Βύρωνα). Αλλά και ο δήμος Βύρωνα επιδιώκει την επέκταση του οικι-στικού σχεδίου στην περιοχή των Αναπηρικών προκειμένου να κατασκευάσει σε δασική έκταση τον Α’ παιδικό σταθμό.
Αντιμετωπίζουμε λοιπόν μία εικονική πραγματικότητα: Από τη μια όλοι οι αρμόδιοι (κράτος, τοπική εξου-σία κ.λπ.) μιλάνε υπέρ του περιβάλλοντος ή και σε κραυγαλέες περιπτώσεις μπορεί και να συμβάλλουν σημαντι-κά στο προς στιγμήν πάγωμα παραβιάσεων (βλ. την εγκατάσταση του Συνοδικού Μεγάρου στο δάσος Καρέα πριν λίγο καιρό) από την άλλη όμως η στάση τους στην καθημερινότητα της πόλης αποδεικνύει άλλου τύ-που συναλλαγές με συμφέροντα που συρρικνώνουν με ημιπαράνομους τρόπους το πράσινο, επεκτείνουν τη δόμηση και αφήνουν να εξελίσσονται νομοθετικά πλαίσια που θα επιφέρουν ριζική καταστροφή. Είναι βέβαιο πως αν γίνει δεκτή η παραχώρηση εκτάσεων που προωθείται με την ΚΕΔ και με άλλους τρόπους, που περιγρά-ψαμε πιο πάνω, θα υπάρξει τα επόμενα 5-10 χρόνια επίσημη χωροθέτηση όλων των χρήσεων που σήμερα «τρώ-νε» τον Υμηττό, επέκταση του οικιστικού σχεδίου προς το βουνό τόσο για δημόσια έργα όσο και για ιδιωτικές χρήσεις, επέκταση της Περιφερειακής Υμηττού που θα τέμνει το δάσος του Καρέα, συρρίκνωση ή και εξαφάνιση του περιαστικού πρασίνου κάτω από την Κατεχάκη, και τότε σίγουρα στις αποψιλωμένες αυριανές περιοχές πλάι στην Περιφερειακή Υμηττού θα υπάρξει και η οικοδόμηση του Συνοδικού Μεγάρου της Εκκλησίας που θα αποτε-λειώσει τα όποια ίχνη δάσους και θα περιορίσει το σημερινό πράσινο σε κάποια κορφοβούνια.
Τα σχέδια ανάπτυξης που προωθούν ένα μοντέλο πόλης διαρκώς αυξανόμενο σε βάρος των ελεύθερων περιοχών, με διαρκή αύξηση του Ι.Χ., με εργαζόμενους που επιφορτίζονται κάθε κόστος διαβίωσης δεν εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και την ποιότητα ζωής.
Πιστεύουμε ότι η ανεξάρτητη δράση των πολιτών είναι η μόνη λύση που μπορεί να περιορίσει και να στα-ματήσει τα τρωκτικά της κεντρικής και τοπικής εξουσίας από το ροκάνισμα του δημοσίου πλούτου και την υποβάθμιση της ζωής μας.
ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ
ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ ΤΟ ΔΑΣΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ
ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΕΙ ΚΑΘΕ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Φεβρουάριος 2005