Χάσαμε την αγαπημένη μας συντρόφισσα, Βιβή Προσκεφαλά. Η Βιβή έφυγε στις 17 Μάρτη του 2016 μετά από μάχη με την αρρώστια που την ταλαιπώρησε το τελευταίο διάστημα. Γεννήθηκε στο Πύργο το 1952. Εργάτρια, από μικρή στη βιοπάλη, έδωσε τις μάχες της ζωής με την περηφάνια που έχουν τα παιδιά της εργατικής τάξης.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Αριστερής Παρέμβασης Πολιτών Βύρωνα, υποψήφια στις μάχες των δημοτικών εκλογών από το 1994 μέχρι το 2006. Στη συνέχεια συμμετείχε και στήριζε σαν υποψήφια την Ανταρσία στο Δήμο Πύργου. Ήταν μέλος του Νέου Αριστερού Ρεύματος από το 1990 και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Μετά που πήρε τη σύνταξή της μετακόμισε στο χωριό, την Αγ. Άννα στην Ηλεία, για να λιγοστέψει τα έξοδα. Με τους σ. της Ηλείας συνέχισε τη μάχη της ζωής, αλλά δεν πρόφτασε πάλι να ξεκουραστεί και να χαρεί. Να κάνει τα ταξίδια που ήθελε, μιας και της άρεσε να γνωρίζει νέους τόπους. Η σύνταξη ψίχουλα και το επικουρικό δεν βγήκε και έπρεπε ακόμα να το πληρώνει. Παρόλα αυτά πάντα η Βιβή ήταν η πρώτη που θα έδινε τη συνδρομή από το υστέρημά της. Ήταν η πρώτη που θα έλεγε μπορώ, όταν λέγαμε ποιος θα κάνει μια δουλειά. Ήταν η γυναίκα που πάντα έδινε τον εαυτό της, το χρόνο και τις δυνάμεις της για τους άλλους, τους συμπαραστεκόταν στις δύσκολες στιγμές και ήταν μαζί στις χαρές τους.
Συγκέντρωνε όλα τα χαρίσματα μιας μαχόμενης κομμουνίστριας εργάτριας. Σεμνή και ταυτόχρονα θαρραλέα, μαχητική, ευθύς, ασυμβίβαστη. Στενοχωριόταν, κριτικάρε, δεν το έβαζε κάτω και όσο και να θαύμαζε και να σεβόταν τους «διαβασμένους» είχε το ταξικό κριτήριο και διάλεγε μεριά. Δεν άφηνε τίποτα να πέσει κάτω, ακόμα και όταν άκουγε μια αντικομουνιστική εκπομπή, θα έπαιρνε τηλέφωνο στο σταθμό να διαμαρτυρηθεί.
Η Βιβή θα μας λείψει, αλλά πάντα θα είναι κοντά μας, θα είναι το υπόδειγμα μιας ζωής με αγώνα και αξιοπρέπεια. Η κηδεία της θα γίνει στη γενέτειρα της το χωριό Αγ. Άννα Ηλείας, την Παρασκευή στις 12 το μεσημέρι.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Αριστερής Παρέμβασης Πολιτών Βύρωνα, υποψήφια στις μάχες των δημοτικών εκλογών από το 1994 μέχρι το 2006. Στη συνέχεια συμμετείχε και στήριζε σαν υποψήφια την Ανταρσία στο Δήμο Πύργου. Ήταν μέλος του Νέου Αριστερού Ρεύματος από το 1990 και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Μετά που πήρε τη σύνταξή της μετακόμισε στο χωριό, την Αγ. Άννα στην Ηλεία, για να λιγοστέψει τα έξοδα. Με τους σ. της Ηλείας συνέχισε τη μάχη της ζωής, αλλά δεν πρόφτασε πάλι να ξεκουραστεί και να χαρεί. Να κάνει τα ταξίδια που ήθελε, μιας και της άρεσε να γνωρίζει νέους τόπους. Η σύνταξη ψίχουλα και το επικουρικό δεν βγήκε και έπρεπε ακόμα να το πληρώνει. Παρόλα αυτά πάντα η Βιβή ήταν η πρώτη που θα έδινε τη συνδρομή από το υστέρημά της. Ήταν η πρώτη που θα έλεγε μπορώ, όταν λέγαμε ποιος θα κάνει μια δουλειά. Ήταν η γυναίκα που πάντα έδινε τον εαυτό της, το χρόνο και τις δυνάμεις της για τους άλλους, τους συμπαραστεκόταν στις δύσκολες στιγμές και ήταν μαζί στις χαρές τους.
Συγκέντρωνε όλα τα χαρίσματα μιας μαχόμενης κομμουνίστριας εργάτριας. Σεμνή και ταυτόχρονα θαρραλέα, μαχητική, ευθύς, ασυμβίβαστη. Στενοχωριόταν, κριτικάρε, δεν το έβαζε κάτω και όσο και να θαύμαζε και να σεβόταν τους «διαβασμένους» είχε το ταξικό κριτήριο και διάλεγε μεριά. Δεν άφηνε τίποτα να πέσει κάτω, ακόμα και όταν άκουγε μια αντικομουνιστική εκπομπή, θα έπαιρνε τηλέφωνο στο σταθμό να διαμαρτυρηθεί.
Η Βιβή θα μας λείψει, αλλά πάντα θα είναι κοντά μας, θα είναι το υπόδειγμα μιας ζωής με αγώνα και αξιοπρέπεια. Η κηδεία της θα γίνει στη γενέτειρα της το χωριό Αγ. Άννα Ηλείας, την Παρασκευή στις 12 το μεσημέρι.