ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΥΡΩΝΑ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ
Η επίμαχη τροπολογία για την ανέγερση Συνοδικού Μεγάρου σε έκταση 27 στρεμμάτων δάσους στον Καρέα δεν αποσύρθηκε αλλά αναβλήθηκε
Αναγκαία η κινητοποίηση όλων για τη σωτηρία του δάσους
Η Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου απέσυρε στις 11/12/2003 την τροπολογία που είχε κατατεθεί για ψήφιση στη βουλή, και σύμφωνα με την οποία 27 στρέμματα δάσους στον Καρέα δίδονταν προς οικοδόμηση στην Εκκλησία της Ελλάδος, ενώ ταυτόχρονα παραχωρούταν μία ευρύτερη έκταση 270 στρεμμάτων (από τα όρια του στρατοπέδου ΣΑΚΕΤΑ έως και τα όρια των σπιτιών του Καρέα, λίγο - πολύ όλος ο πυρήνας του δάσους του Καρέα). Η μεγάλη αντίδραση όλων των τοπικών φορέων, του δημοτικού συμβουλίου και των κατοίκων αλλά και φορέων και προσωπικοτήτων που ενδιαφέρονται για τη σωτηρία του Υμηττού οδήγησε μεν στην απόσυρση αλλά όχι στην ουσιαστική κατάργηση. Όπως δήλωσε η Β. Παπανδρέου η τροπολογία θα έλθει εκ νέου από τον Ιανουάριο και μετά, ενώ δήλωσε και την παραίτηση του Δημοσίου από την διεκδίκηση της κυριότητας του δάσους του Καρέα και την οριστική παραχώρηση των 270 στρεμμάτων στην Εκκλησία της Ελλάδος. Πρόκειται για σαφώς αρνητική εξέλιξη που δεν προοιωνίζει τίποτα καλό.
Στις δηλώσεις που έκαναν όλοι οι φορείς δήλωναν την έκπληξή τους για αυτή την εξέλιξη. Ωστόσο δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Όλοι γνώριζαν αυτές τις προθέσεις. Για εμάς δεν ήταν έκπληξη η συγκεκριμένη ενέργεια. Ήδη από το 1999 είχαμε προειδοποιήσει με διάφορες ενέργειες για την επικίνδυνη αυτή κατεύθυνση.
Από το 1999 είχε υπάρξει σχετική ξεκάθαρη απόφαση της Ιεράς Συνόδου ενώ από τις 30-6-99 είχε υπάρξει συνάντηση του αρχιεπισκόπου και του τότε Υπουργού Γεωργίας κ. Ανωμερίτη στην αρχιεπισκοπή Αθηνών. Το πρώτο ζήτημα που τέθηκε ήταν ο αποχαρακτηρισμός εκτάσεων που ο κ. Χριστόδουλος υποστήριζε ότι αυθαίρετα είχαν χαρακτηριστεί δασικές. Κατόπιν τέθηκε η διατήρηση και η εκμετάλλευση των διακατεχόμενων εκτάσεων της Εκκλησίας στην Αττική, από τις οποίες δάσος είναι τα 33.860 στρέμματα από ένα σύνολο 66.000 στρεμμάτων (Ελευθεροτυπία 1-7-99). Ειδικά για το θέμα του Καρέα υπήρχαν πολλές αναφορές στον Αθηναϊκό Τύπο με τελευταία, σχετική δήλωση του αρχιεπισκόπου στις αρχές Οκτώβρη (Ελευθεροτυπία 2/10/2003). Απέναντι σε όλα αυτά όλοι οι επίσημοι φορείς σφύριζαν αδιάφορα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όσοι έχουν ασχοληθεί με την τύχη και την ιστορία του Υμηττού γνωρίζουν καλά ότι τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τους δήμους και από ιδιωτικά συμφέροντα είχε αντιμετωπιστεί ως χώρος οικονομικής απολαβής, ως κενός χώρος και όχι ως πνεύμονας πρασίνου απαραίτητος για το λεκανοπέδιο και για τη ζωή των κατοίκων.
Εκεί ψηλά στον Υμηττό...
Αυτή τη στιγμή στην Β΄ ζώνη Υμηττού στη διοικητική περιοχή του Βύρωνα λειτουργούν στρατόπεδα, Σούπερ Μάρκετ, βενζινάδικα, γήπεδα, σκοπευτήριο, αναψυκτήρια, νταμάρια, πάρκινγκ, μεταφόρτωση απορριμμάτων, απόθεση μπαζών και αχρήστων, ενώ ταυτόχρονα βρίσκονται σε εξέλιξη έργα (για εκκλησίες, σχολεία), απαιτήσεις για κυριότητα εκτάσεων από ιδιώτες, και φυσικά κάθε χρόνο υπάρχουν επανειλημμένες πυρκαγιές που φωνάζουν ότι πρόκειται για εμπρησμό. Έχει μία αξία να δούμε την κάθε περίπτωση και πως όλες μαζί σχετίζονται με τη σημερινή εξέλιξη, να απειλείται με αφανισμό το δάσος του Καρέα....
Τα μεγάλα έργα (περιφερειακή, Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης στην Ηλιούπολη κ.a.) θέτουν σε κίνδυνο ολοκληρωτικού αφανισμού το υπάρχον πράσινο. Κάτω από τις υπαρκτές πιέσεις του ενεργειακού προβλήματος της πρωτεύουσας και του κυκλοφοριακού έχουν προβληθεί ως λύσεις η επέκταση των μεγάλων οδικών αξόνων και ηλεκτρικών δικτύων στον Υμηττό. Αυτό σημαίνει ταυτόχρονη επέκταση της πόλης στους τελευταίους πνεύμονές της και συρρίκνωση αυτών. Η ανακούφιση που θα έλθει από αυτά τα έργα θα είναι και πρόσκαιρη και άλλα προβλήματα θα δημιουργηθούν, όπως φαίνεται ήδη από την αύξηση κυκλοφορίας στους κόμβους των νέων οδικών αξόνων, (βλ. Καισαριανή κ.λπ.), αλλά και από την συνολική υποβάθμιση του περιβάλλοντος στο λεκανοπέδιο. Στην περιοχή μας η περιφερειακή Υμηττού ουσιαστικά θα τέμνει το δάσος του Καρέα διαταράσσοντας τόσο την πανίδα του Υμηττού αλλά θέτοντας και υπαρκτό ζήτημα επέκτασης της οικοδόμησης.
Το στρατόπεδο Σακέτα στον Κουταλά, υπάρχει χρόνια. Ποτέ καμία δημοτική αρχή δεν πήρε κάποια πρωτοβουλία για την απομάκρυνση του. Ακόμα και πρόσφατα όταν υπήρχε στη δημοσιότητα μία συζήτηση για την απομάκρυνση των στρατοπέδων από τους χώρους της Αθήνας δεν υπήρξε μία αποφασιστική κινητοποίηση των φορέων για την απομάκρυνσή του από τον Υμηττό. Αντίθετα τα τελευταία χρόνια με την πλήρη ανοχή του Δήμου το συγκρότημα στρατοπέδων έχει επεκταθεί με ιδιαίτερα επιβαρυντικές εγκαταστάσεις για τον περιβάλλοντα πράσινο χώρο. Χτίστηκε κεντρικό βενζινάδικο ενώ δημιουργήθηκε και κεντρική αποθήκη Σούπερ Μάρκετ.
Το νταμάρι Πολύδωρα που εκμεταλλεύεται η Εργάνη ποτέ δεν έκλεισε και δεν αποδόθηκε στο δημόσιο. Ούτε όμως πάρθηκε ουσιαστική πρωτοβουλία για κάτι τέτοιο. Κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκε ως χώρος απόθεσης μεγάλων αχρήστων και εγκαταλελειμμένων αυτοκινήτων αλλά και μεγάλης ποσότητας οικιστικών σκουπιδιών από την Δημοτική Αρχή τουλάχιστον σε μία περίπτωση, που είχε καταγγελθεί και από τον τύπο, ενώ άχρηστα πετούσαν και διάφοροι ιδιώτες. Τελευταία υπήρξε μία πρωτοβουλία για την επιχωμάτωσή του από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή αλλά και αυτή χωρίς ουσιαστική μελέτη και έλεγχο και χωρίς ουσιαστική πρόβλεψη για το πως μπορεί να αξιοποιηθεί. Διάφορες μελέτες για την αξιοποίησή του έχουν μείνει ουσιαστικά στα συρτάρια χωρίς να εξεταστούν διεξοδικά. Η κατάσταση παραμένει.
Στον Κουταλά ακόμη λειτουργεί εγκατάσταση σκοπευτηρίου, η οποία αρχικά είχε παραχωρηθεί στο δήμο Βύρωνα, στη συνέχεια ο δήμος την παραχώρησε στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και διαμέσου της Γενικής Γραμματείας αναμείχθηκε και η Εκκλησία για αυτή την έκταση. Η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού ανακάλυψε ότι το Ολυμπιακό Σκοπευτήριο δεν μπορεί να γίνει στα 250 στρέμματα στο Μαρκόπουλο Αττικής γιατί γειτνιάζει με το νέο αεροδρόμιο και έχει κάνει κρούση στον Οργανισμό Αθήνας για αναζήτηση έκτασης στον Υμηττό 1.400 στρεμμάτων. Προσανατολίζεται στο σκοπευτήριο στην Α΄ και Β' ζώνη προστασίας δίπλα στο στρατόπεδο Σακέττα, στο ανενεργό λατομείο Εργάνη, που έγινε για τους Μεσογειακούς του 1991 σχεδιάζοντας και άλλες εγκαταστάσεις μαμούθ (ΑΥΓΗ 12-12-99). Δίπλα στο σκοπευτήριο αυτό ο Δήμος Βύρωνα παλαιότερα είχε λειτουργήσει δημοτικό αναψυκτήριο.
Πάντα στην περιοχή του Κουταλά και λίγο πιο πάνω από το στρατόπεδο Σακέτα μέσα σε πευκόφυτη έκταση λειτουργεί ιδιωτικό πάρκινγκ οχημάτων του επιχειρηματία Λιοσάτου. Έχει καταπατηθεί μία έκταση εντελώς παράνομα μέσα στα πεύκα για να παρκάρουν τα οχήματα του εν λόγω επιχειρηματία. Κανένας δεν έχει παρέμβει. Ούτε δημοτική αρχή, ούτε δασαρχείο. Καμία παρανομία δεν έχει γίνει αντιληπτή από τους αρμοδίους. Ούτε και ο τοπικός τύπος αναφέρει τίποτα αλλά δε ξεχνά ταυτόχρονα να βάζει τις διαφημιστικές καταχωρήσεις του εν λόγω επιχειρηματία στα πρωτοσέλιδα του.
Πολύ κοντά στην προηγούμενη έκταση λειτουργεί και ο σταθμός μεταφόρτωσης απορριμμάτων του Δήμου μας. Χρόνια τώρα ο Υμηττός ήταν η εύκολη λύση για τη μεταφόρτωση απορριμμάτων. Η προηγούμενη δημοτική αρχή είχε θέσει μάλιστα ζήτημα να μετατραπεί ο υπάρχων σταθμός, σε σταθμό μεταφόρτωσης για 6 - 7 γειτονικούς δήμους, επικαλούμενη τα έσοδα που θα προκύψουν. Βασικό επιχείρημα της ήταν ότι εκείνη η περιοχή δεν ήταν δάσος αλλά νταμάρι αχρησιμοποίητο. Σας θυμίζει μήπως το ίδιο ακριβώς επιχείρημα της κ. Β. Παπανδρέου πριν λίγες ημέρες για το Συνοδικό Μέγαρο; Ο σταθμός εκείνος έμεινε στα χαρτιά, αλλά ο υπάρχων συνεχίζει να λειτουργεί και να διασπείρει τα σκουπίδια στην γύρω περιοχή.
Σε διάφορα σημεία ιδιώτες εγείρουν δικαιώματα κυριότητας αλλά κυρίως η Εκκλησία. Σχεδόν όλη η περιοχή κάτω από την Κατεχάκη στα διοικητικά όρια του δήμου Βύρωνα διεκδικείται από την Εκκλησία (πικ - νικ, Ζωοδόχος Πηγή - Αναπηρικά, Λόφος Κοπανά). Έχει εγκριθεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ σε έκταση απέναντι από το νεκροταφείο Καισαριανής (πλησίον μονής Αγίου Ιωάννη) σε πευκόφυτη έκταση η κατασκευή επισκοπείου Βύρωνα - Καισαριανής. Μέχρι ψηλά στο βουνό βρίσκει κανείς ταμπέλες που δηλώνουν ότι πρόκειται για «Ιδιοκτησία της Εκκλησίας της Ελλάδος». Παλαιότερα τέτοιες ταμπέλες ξηλώνονταν άμεσα από το δήμο ενώ δε γίνονταν ανεκτές τέτοιες απαιτήσεις, που αμφισβητούσαν το δημόσιο χαρακτήρα του Υμηττού. Εδώ και καιρό όμως οι διεκδικήσεις υπέρ του Δημοσίου στην πράξη εγκαταλείπονται σιωπηρά τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τον Δήμο.
Ο πολύπαθος «Λόφος Κοπανά» και η περιοχή της Ζωοδόχου Πηγής κάτω από την Κατεχάκη αυτήν την περίοδο βρίσκονται σε πορεία καταπάτησης σε διάφορα σημεία. Η περιοχή αυτή επανειλημμένα έχει γίνει στόχος εμπρηστών. Στα σύνορα με την Άγια Μαρίνα τσιμεντοποιήθηκε ένα ρέμα εντός διοικητικών ορίων Δήμου Βύρωνα για να φτιάξει από επάνω συγκρότημα σχολείων ο Δήμος Ηλιούπολης, το οποίο θα εκτεινόταν σε όλη την έκταση του λόφου που υπάρχουν τα σχολεία Καρέα και το γήπεδο της ΔΗΑΝΑ. Το θέμα επανειλημμένα ήρθε στο δημοτικό συμβούλιο και από την Αριστερή Παρέμβαση αλλά και με υπογραφές κατοίκων. Το δημοτικό συμβούλιο αρνήθηκε να το συζητήσει. Δεν έκδωσε ούτε μία ανακοίνωση που να υπερασπίζεται το δασικό χαρακτήρα της περιοχής. Τελικά το έργο πάγωσε μετά από προσφυγή στο ΣτΕ κατοίκων της Ηλιούπολης, το οποίο ακύρωσε σχετική απόφαση του Περιφερειάρχη για τη δόμηση του χώρου, θεώρησε ότι η περιοχή είναι δασική και ότι η δόμηση είναι ασύμβατη με το περιβάλλον. Η απόφαση καλώς βγήκε. Η τσιμεντοποιημένη πλέον ρεματιά μετατρέπεται σε σκουπιδότοπο και πάρκινγκ του γηπέδου. Καμία πρωτοβουλία αποκατάστασης δεν έχει παρθεί από το δήμο. Στην ίδια περιοχή πριν λίγο καιρό η Cosmote ζητούσε να φτιάξει κεραία, έργο το οποίο μπλοκαρίστηκε από την κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής. Επίσης στην ίδια περιοχή υπάρχουν εγκαταλελειμμένες επεκτάσεις των σχολείων Καρέα και δίπλα μία Εκκλησία που η κατασκευή της επίσης έχει μπλοκαριστεί. Πλησίον της μονής Ζωοδόχου Πηγής –εδώ και καιρό– υπάρχει ζήτημα για την κατασκευή παιδικού σταθμού από τον Δήμο σε πευκόφυτη έκταση. Δημοτικοί σύμβουλοι ισχυρίζονται ότι στην συγκεκριμένη περιοχή δεν πρόκειται να κοπεί ούτε ένα δέντρο. Τα ίδια ισχυρίζεται και η Β. Παπανδρέου για την κατασκευή Συνοδικού Μεγάρου στο δάσος του Καρέα.
Σαν επιστέγασμα σε όλα αυτά έρχεται το θέμα της πυρασφάλειας του Υμηττού. Πολλά ερωτήματα θέτονται με όλες αυτές τις εξελίξεις για τις επανειλημμένες φωτιές στην περιοχή μας. Μέχρι τώρα η εθελοντική προσφορά της ομάδας εθελοντών δασοπυροσβεστών του Δήμου έχει αποδειχθεί σωτήρια. Το έργο τους είναι αναγνωρίσιμο απ’ όλους. Ωστόσο δε συνοδεύεται από αντίστοιχη δουλειά σε επίπεδο δήμου. Δεν είναι μόνο θέμα εξοπλισμού των εθελοντών που είναι ελλιπής. Το κυριότερο είναι ότι λείπει μία προσεκτική μελέτη για τη φύλαξη του χώρου, για την κατασκευή δρόμων πρόσβασης για τη πιθανή φωτιά, για την άμεση αποκατάσταση καμένων περιοχών, για τα σημεία όπου πρέπει να υπάρχουν γεωτρήσεις και δεξαμενές. Η προηγούμενη δημοτική αρχή είχε κάνει όντως κάποιες γεωτρήσεις στον Υμηττό, που συνάντησαν την αντίδραση του εκκλησιαστικού παράγοντα, όμως ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε το θέμα με υπευθυνότητα για μία συνολική λύση φύλαξης. Σε πολλά σημεία η περίφραξη γύρω από το δάσος καταστρέφεται και δεν επισκευάζεται με αποτέλεσμα σε «σκοτεινές» ώρες να ρίπτονται μπάζα από ασυνείδητους κ.λπ.
Η στάση των Δήμων, της Κυβέρνησης, της Εκκλησίας
Ο κατάλογος είναι μακρύς και μπορούν να προστεθούν ακόμα πολλά. Όμως αυτά αρκούν για να δείξουμε ότι επί της ουσίας αυτό που βασιλεύει στον Υμηττό είναι ο καιροσκοπισμός και η αδιαφορία όλων των αρμοδίων. Τα επιχειρήματα που άντλησε το ΥΠΕΧΩΔΕ και η Εκκλησία για να στηρίξουν τον αφανισμό του δάσους του Καρέα είναι επιχειρήματα που έχουν ακουστεί από τοπικούς φορείς και δημοτικούς άρχοντες όταν προσπαθούσαν οι ίδιοι να χωροθετήσουν χρήσεις στην περιοχή του Υμηττού.
Εδώ και καιρό η κυβέρνηση, με τη σύμπλευση της Νέας Δημοκρατίας προωθεί μία λογική εξυπηρέτησης συμφερόντων σε βάρος του περιβάλλοντος βάζοντας ταφόπλακα στους τελευταίους πράσινους χώρους στην πρωτεύουσα. Το νομοσχέδιο για τα δάση σε συνδυασμό με τις τελευταίες τροπολογίες που κατατίθενται μαζί με το νομοσχέδιο για τα αυθαίρετα θα σημάνουν την δόμηση και συνολική καταστροφή του Υμηττού αλλά και άλλων ελεύθερων χώρων και χώρων πρασίνου στην πόλη. Τα τελευταία γεγονότα στην περιοχή μας είναι ενδεικτικά για το πως επιχειρείται μία συναλλαγή ώστε προεκλογικά να κλείσει μία κόντρα πολιτικών - εκκλησίας που είχε ξεκινήσει με τις ταυτότητες. Η Εκκλησία, ως οργανισμός, γίνεται συνένοχος σε ένα έγκλημα κατά της ζωής των Αθηναίων και εκμεταλλεύεται το θρησκευτικό αίσθημα προσπαθώντας να προωθήσει δικά της επιχειρηματικά συμφέροντα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας έχει προϋπολογίσει ποσό 888.000 ευρώ, περίπου 300 εκατομμύρια δραχμές, για το "φαίνεσθαι", την ώρα που το κοινωνικό έργο διεκδικεί και παίρνει εν τέλει πολύ λιγότερα.(Αυγή 19/1/2003). Την ίδια στιγμή, μέχρι το 1984, οπότε και υπάρχουν επίσημα στοιχεία, στην κυριότητα της Εκκλησίας είχαν περιέλθει περίπου 430.000 στρέμματα, που απλώνονται σε όλη την Ελλάδα, ενώ διεκδικούσε άλλα 420.000 στρέμματα στα οποία η Εκκλησία είναι νομέας. Πρόκειται για τα λεγόμενα “διακατεχόμενα”, για τις εκτάσεις, δηλαδή, που ανήκουν μεν στο Δημόσιο, αλλά τις διαχειρίζεται η Εκκλησία. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Αττική, σε περιοχή εντός σχεδίου πόλεως, το στρέμμα αξίζει από 30 έως 120 εκατομμύρια, ενώ, εκτός σχεδίου, από 5 έως 10 εκατ. Αυτά εννοούμε όταν λέμε εκκλησιαστικά επιχειρηματικά συμφέροντα...
Οι δημοτικοί άρχοντες με την εγκληματική έως σήμερα συμπεριφορά τους στο θέμα του Υμηττού θα έχουν τεράστιες ευθύνες για την πιθανή οικοδόμηση του δάσους του Καρέα. Έτσι τίθεται το ζήτημα και για την νέα δημοτική αρχή και το δημοτικό συμβούλιο. Ήδη μετά την αναβολή της τροπολογίας (η οποία εντέχνως έχει παρουσιαστεί από τον τύπο ως απόσυρση) ο Δήμος επαναπαύτηκε. Πιστεύουμε ότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Άμεσα θα πρέπει να υπάρξει ενημέρωση των πολιτών και σχετική συνάντηση όλων των φορέων της πόλης στην οποία θα τεθεί το ζήτημα της σωτηρίας του δάσους του Καρέα. Είναι εξαιρετικά επείγον να παρθούν πρωτοβουλίες για την απομάκρυνση χρήσεων από τον Υμηττό ασύμβατων ως προς το δασικό περιβάλλοντα χώρο, όπως ο σταθμός μεταφόρτωσης και άλλες που ήδη αναφέραμε, ώστε να αποδυναμωθούν επιχειρήματα που αμφισβητούν το δασικό χαρακτήρα της περιοχής. Στη συνέχεια θα πρέπει να παρθούν πρωτοβουλίες στο επίπεδο δήμου ώστε να υπάρξει αντίδραση ενάντια στην ολέθρια παράδοση 270 στρεμμάτων δάσους στην Εκκλησία. Απέναντι σε όλα αυτά είναι ανάγκη να αντιταχθεί μία πάγια θέση ότι σε χώρους περιαστικού πρασίνου (Β΄ ζώνη Υμηττού) δεν πρέπει να γίνει δεκτή καμία απόπειρα δόμησης.
Στο πνεύμα αυτό καλούμε τη Δημοτική Αρχή να αναλάβει τις ευθύνες της, να κινητοποιηθεί άμεσα και να μην αφήνει το χρόνο να περνά και κυρίως καλούμε τους πολίτες με την δραστήρια επαγρύπνηση και κινητοποίησή τους να σταματήσουν το έγκλημα που συντελείται εναντίον τους.
Τα λίγα δέντρα που έχουν μείνει στην περιοχή μας δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ζωτική ανάγκη για όλο το λεκανοπέδιο....
