Οκτάμηνα και «εθελοντική» εργασία στους Δήμους: Από το κακό, στο χειρότερο
Τα τελευταία χρόνια, ξεχνάμε αυτά που ξέραμε για τις δουλειές. Για αρκετές δεκαετίες και ύστερα από αγώνες, το εργατικό κίνημα πέτυχε να έχει η εργασία ορισμένες, ανεπαρκείς έστω, σταθερές: Μόνιμη και σταθερή εργασία στο δημόσιο, συμβάσεις αορίστου χρόνου σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, πλήρης ασφάλιση, πληρωμένες άδειες, οχτώ εργάσιμες ώρες ημερησίως κλπ.
Αλλά, ήρθε ο καιρός που το ελληνικό κράτος, οι κυβερνήσεις του, η ΕΕ και το μεγάλο κεφάλαιο, μας είπαν πως "έχουμε οικονομική κρίση και όλα αυτά πρέπει να τα ξεχάσετε, γιατί αυτά δημιούργησαν την κρίση". Και πως τώρα πια "πρέπει να μάθετε να ζείτε με την ανεργία και την φτώχεια και να είσαστε ευχαριστημένοι αν βρίσκετε καμιά φορά και κάποια κακοπληρωμένη δουλειά". Και έτσι, μπήκαν στην ζωή μας καινούργιες λέξεις και φράσεις, όπως, "ολοήμερη εργασία χωρίς ωράριο", "ελαστικές σχέσεις εργασίας", "συμβασιούχοι", "ωφελούμενοι", "5μηνα", "8μηνα" κλπ, ακόμα και η φράση «εθελοντική τζάμπα εργασία και που… ξέρεις;».
Αλλά, ήρθε ο καιρός που το ελληνικό κράτος, οι κυβερνήσεις του, η ΕΕ και το μεγάλο κεφάλαιο, μας είπαν πως "έχουμε οικονομική κρίση και όλα αυτά πρέπει να τα ξεχάσετε, γιατί αυτά δημιούργησαν την κρίση". Και πως τώρα πια "πρέπει να μάθετε να ζείτε με την ανεργία και την φτώχεια και να είσαστε ευχαριστημένοι αν βρίσκετε καμιά φορά και κάποια κακοπληρωμένη δουλειά". Και έτσι, μπήκαν στην ζωή μας καινούργιες λέξεις και φράσεις, όπως, "ολοήμερη εργασία χωρίς ωράριο", "ελαστικές σχέσεις εργασίας", "συμβασιούχοι", "ωφελούμενοι", "5μηνα", "8μηνα" κλπ, ακόμα και η φράση «εθελοντική τζάμπα εργασία και που… ξέρεις;».
Αυτές οι νέες εξαθλιωτικές εργασιακές σχέσεις, εφαρμόζονται κατά κόρον τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στον δημόσιο τομέα. Εργαζόμενοι μιας χρήσης για λίγους μήνες και μετά στον κουβά, μιας και έρχεται η σειρά των επόμενων. Μοίρασμα της φτώχειας και της εξαθλίωσης μεταξύ μας, την στιγμή που μια μικρή μειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, αυτοί που συγκροτούν το μεγάλο κεφάλαιο και το περιβάλλον του στην Ελλάδα, αυξάνει τα κέρδη του.
Θα περίμενε κανείς, δημοτικές αρχές που προέρχονται από τμήματα της αριστεράς, να έχουν μια διαφορετική λογική και πρακτική στο θέμα των συμβασιούχων. Τζάμπα περιμένει να δει κάτι διαφορετικό. Ας πάρουμε το παράδειγμα του Δήμου Βύρωνα: Η παράταξη Στάση Βύρωνα που διοικεί τον δήμο, ταυτίζεται πλήρως με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κάνει ακριβώς τα ίδια που θα έκανε και μια οποιαδήποτε συστημική (κεντρώα, δεξιά αδιάφορο) διοικούσα παράταξη: Αποδέχεται και προωθεί στον Δήμο τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την ανακύκλωση των ελπίδων των συμβασιούχων εργαζομένων για μια αξιοπρεπή ζωή. Και επειδή για όλα όσα γίνονται πάντα θα υπάρχει και μία δικαιολογία, στην περίπτωση των συμβασιούχων η μόνιμη και βαρετή δικαιολογία είναι "Αφού το λένε τα μνημόνια δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, γιατί πως θα λειτουργήσει ο δήμος;".
«Εθελοντική» εργασία: Δούλεψε τζάμπα, με την ελπίδα ότι θα σε… προσέξει ο κατάλληλος
Η πρώην «αριστερή» και νυν συστημική δημοτική Αρχή του Βύρωνα, μας καλεί να προσφέρουμε «εθελοντική εργασία σε παλιές και νέες δημοτικές δομές», που θα έπρεπε να λειτουργούν με μόνιμο προσωπικό. Η δικαιολογία πάλι έτοιμη: «Είναι δομές που προάγουν την κοινωνική αλληλεγγύη, άρα τι το καλύτερο από την εθελοντικώς αλληλέγγυα εργασία»; Δηλαδή με απλά λόγια «δούλεψε κορόϊδο τζάμπα», για να λέμε εμείς ως Δήμος Βύρωνα, ότι ασκούμε «κοινωνική πολιτική» με την δική σου τζάμπα εργασία. Αντί η οποιαδήποτε δημοτική αρχή να αγωνιστεί για να πάρει πόρους από την περιφέρεια και το κεντρικό κράτος, εφαρμόζει την «εθελοντική» εργασία και το τυράκι είναι «έλα, να δουλέψεις τζάμπα και που ξέρεις; Με τις κατάλληλες γνωριμίες μπορεί και να έχεις καλύτερη τύχη στο μέλλον».
Εμείς λέμε, ότι ο δήμος πρέπει να ασκεί κοινωνική πολιτική και ότι αυτό δεν μπορεί να είναι κοινωνική αλληλεγγύη. Διότι κοινωνική αλληλεγγύη μπορεί να υπάρξει μόνο, μεταξύ αυτών που πλήττονται από τις πολιτικές εξαθλίωσης που εφαρμόζονται εδώ και δέκα χρόνια, από μπλε, πράσινους, μαύρους και ροζ διαχειριστές του συστήματος.
Υπάρχει λύση; Ναι, αλλά πρέπει να συγκρουστούμε με αυτή την πολιτική
Όσο αποδέχεται η πλειοψηφία της κοινωνίας ότι «δεν αλλάζει τίποτα», θα πηγαίνουμε όλο και χειρότερα. Στην αθλιότητα της τζάμπα «εθελοντικής» εργασίας, απαντάμε με την ανάγκη προσλήψεων από τον Δήμο, εργαζόμενων με σταθερές και μόνιμες εργασιακές σχέσεις. Στο ερώτημα " Αφού το λένε τα μνημόνια δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, γιατί πως θα λειτουργήσει ο δήμος;" απαντάμε "να ενωθούν οι φτωχοί, οι εκμεταλλευόμενοι και να διεκδικήσουμε από το τοπικό κράτος-Δήμο, την περιφέρεια και την κυβέρνηση, το να καταργηθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, ανατρέποντας τα μνημόνια και την πολιτική Κυβέρνησης – ΕΕ –ΔΝΤ- κεφαλαίου.
Στο ερώτημα "και πως θα ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας" εμείς απαντάμε ότι σήμερα, επιστήμη και τεχνολογία δίνουν τη δυνατότητα να μειωθεί δραστικά ο χρόνος εργασίας σε τέσσερις (4) ώρες εργασίας ημερησίως και πέντε μέρες εργασίας την βδομάδα. Τα μνημόνια φτιάχτηκαν για τη δική μας εξαθλίωση και την εξασφάλιση των προνομίων των ελλήνων και των ξένων καπιταλιστών. Συνεπώς, όλοι και όλες εμείς, έχουμε κάθε δικαίωμα αλλά και συμφέρον, να τα καταργήσουμε!
Βύρωνας, 16 Μαρτίου 2018
ΑΡιστερή ΠΑρέμβαση
