Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα - Ριζοσπαστική Ενωτική Κίνηση Βύρωνα – Συνεργαζόμενες-οι, Αγωνιστική Εκλογική Συμπόρευση
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΠΟΛΕΩΝ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΝΤΑΧΘΗΚΕ Ο ΒΥΡΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΟ ;
Στο δημοτικό συμβούλιο της 8/4 ένα από τα θέματα ήταν: «Έγκριση συμμετοχής του Δήμου Βύρωνα στο Δίκτυο Δήμων για την πολιτική προστασία, την ανθεκτικότητα και την αειφορία με διακριτικό τίτλο: «Ελληνικό Δίκτυο Ανθεκτικών Πόλεων» (Έγκριση Καταστατικού και ορισμός εκπροσώπων)».
Η εισήγησή του θέματος για τη συμμετοχή του δήμου Βύρωνα σε αυτό το δίκτυο ψηφίστηκε από τη δημοτική αρχή Σωτηρόπουλου και τις παρατάξεις Μπαντή, Κατωπόδη, Δεμπόνου. Καταψηφίσαμε εμείς και η Λαϊκή Συσπείρωση.
Οι αρμοδιότητες του συγκεκριμένου δικτύου με το «τυράκι» της «Πολιτικής Προστασίας» επεκτείνονται σχεδόν σε όλες τις παρεχόμενες από τους δήμους υπηρεσίες όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο άρθρο 4 Σκοποί του δικτύου: «Εφαρμογή καινοτόμων προγραμμάτων και πολιτικών στους παρακάτω τομείς: -Πολιτική Προστασία, -Πρόληψη και Αποκατάσταση, -Διαχείριση κινδύνων καταστροφών, -Τεχνητή Νοημοσύνη–Νέες τεχνολογίες, -Κλιματική Αλλαγή, -Προστασία του Περιβάλλοντος–Προστασία Οικοσυστημάτων, -Αειφορία, -Ανθεκτικότητα, -Βιώσιμη Ανάπτυξη, -Εθελοντισμός, -Επιχειρησιακός και Στρατηγικός Σχεδιασμός, - Κοινωνική Ανασυγκρότηση και Κοινωνική Συνοχή, - Εξοικονόμηση Ενέργειας».
Με τη δημιουργία αυτού του δικτύου αρμοδιότητες του κεντρικού κράτους, περιφερειών και των δήμων μπορούν να περάσουν σε ιδιωτικούς φορείς.
Το «Δίκτυο Πόλεων» έχει σκοπό την παράκαμψη των οργανισμών των Δήμων, Συνδέσμων Δήμων, κλπ, ως βαριά «γραφειοκρατικούς και ελεγχόμενους», που δεν μπορούν να απορροφήσουν άμεσα κονδύλια πχ. από Ταμείο Ανάκαμψης, και να τα διοχετεύσουν εύκολα και γρήγορα σε οικονομικούς φορείς–μεγάλες εταιρείες κυρίως ανάπτυξης νέων τεχνολογιών, αλλά και επενδύσεων στο τουριστικό- ξενοδοχειακό- περιβαλλοντικό-πράσινο τομέα, εκμεταλλευόμενοι μεγάλους χώρους (π.χ. παραλιακά μέτωπα, πεδιάδες, βουνά πχ Υμηττός). Γι’ αυτό θέλουν έναν ευέλικτο φορέα.
Και μιλάμε για παράκαμψη των οργανισμών των δήμων και συνδέσμων δήμων, γιατί ήδη διαπιστώνεται ότι σχετικές κρατικές υπηρεσίες τις έχουν ήδη παρακάμψει σε αυτόν τον τομέα όπως (Δασαρχεία, Πολεοδομίες, ΟΡΣΑ). Βλέπε άρθρο 1 του καταστατικού «θα αξιοποιεί τις δυνατότητες του νέου θεσμικού πλαισίου του Ν.4674/2020 για την ανάθεση στο Δίκτυο των Τεχνικών Υπηρεσιών ΟΤΑ και την εν γένει διοικητική συνδρομή στα μέλη του».
Το τελευταίο διάστημα γίνεται προσπάθεια να προωθήσουν αναθέσεις προμήθειας «συστήματος ανίχνευσης και έγκαιρης προειδοποίησης δασικών πυρκαγιών»- δηλαδή (σύστημα με κάμερες παντού στο βουνό, drones, κλπ) στους δήμους αλλά και λοιπούς φορείς, γύρω από τον Υμηττό, που στοιχίζουν πολλά εκατομμύρια €. Αυτά παρότι προπαγανδίζονται ως λύση στην έγκαιρη ενημέρωση για εκδήλωση πυρκαγιών, από μόνα τους είναι αναποτελεσματικά, (βλέπε Αρχαία Ολυμπία που κάηκε παρά τα πανάκριβα και πολυδιαφημισμένα τότε συστήματα αυτόματης πυρόσβεσης με ηλεκτρογεννήτριες-αντλίες κλπ, που απλά κάηκαν κι αυτά). Αν δεν ενισχυθεί και αναβαθμιστεί η δασική υπηρεσία με το απαραίτητο επιστημονικό και εργατικό προσωπικό, την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή και χρήματα, αν δεν ενισχυθεί η πυροσβεστική με το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό και επιχειρησιακά μέσα, αν δεν υπάρξει μόνιμη σταθερή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό στους δήμους για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για την πολιτική προστασία και τα απαραίτητα επιχειρησιακά μέσα, πολιτική προστασία δεν πρόκειται να υπάρξει. Και τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά για περιβάλλον, ανθρώπινες ζωές και περιουσίες. Οι πυρκαγιές θα σβήνουν μόνες τους, οι πλημμύρες με την παραμικρή βροχόπτωση θα είναι ο κανόνας, με τις χιονοπτώσεις θα διακόπτεται κάθε επικοινωνία και με κάθε έντονο καιρικό φαινόμενο τα αποτελέσματα για το φυσικό περιβάλλον, την ανθρώπινη ζωή και τις υποδομές θα είναι καταστροφικά, ενώ θα πλήττεται ανεπανόρθωτα κάθε ανθρώπινη, κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα.
Αν δεν γίνουν (που δεν γίνονται), όλα αυτά που χρειάζονται (καθαρισμός του δάσους, επιστροφή των δασικών επαγγελμάτων, απομάκρυνση - απαγόρευση της οικιστικής – τουριστικής επέκτασης σε δασικές περιοχές, απομάκρυνση ξένων και ασυμβίβαστων με το δάσος δραστηριοτήτων (όπως χωματερές, σταθμοί μεταφόρτωσης στρατόπεδα κ.α) τότε μετατίθεται το ζητούμενο από την πρόληψη στην «έγκαιρη» καταστολή, που και σε αυτήν δεν υπάρχει σκόπιμα επιδιώκουν να διευκολυνθεί και διευρυνθεί η αυξημένη εμπλοκή επιχειρηματιών με το αζημίωτο.
Το συνολικό σχεδιασμό τους δυσκολεύονται να προωθήσουν με τις σημερινές δομές των δήμων που μεθοδευμένα απαξιώνεται και ο δημόσιος χαρακτήρας τους. Γι αυτό θέλουν να βάλουν τις εταιρείες προώθησης αυτών των συστημάτων μέσα σε αυτόν τον φορέα που θα αποφασίζει άμεσα για τις αναθέσεις και από ποιους και πότε θα υλοποιηθούν πάντα βέβαια με το αντίστοιχο κέρδος.
Βλέπε: Άρθρο 5 Εταίροι-Μέλη του Δικτύου και Υποχρεώσεις αυτών: «Συνδεδεμένα μέλη είναι α. Επιχειρήσεις και Όμιλοι του Ιδιωτικού Τομέα και β. (σε ποσοστό που δεν υπερβαίνει το 3%) Οικονομικοί Φορείς, Επαγγελματικοί Φορείς, Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, Ερευνητικά Κέντρα, Ινστιτούτα, Ιδρύματα, Σύλλογοι, Συμβουλευτικοί φορείς, άλλοι δημοσίου ή μη κερδοσκοπικού σκοπού ιδιωτικού δικαίου φορείς που αποδέχονται και προωθούν με τις δραστηριότητές τους, τους σκοπούς του Δικτύου».
Αυτό το μοντέλο το έχουμε δει τα τελευταία χρόνια σε πολλούς τομείς διαχείρισης δημόσιων αγαθών. Το είδαμε και στην Εύβοια μετά τη φωτιά. Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται με «επιτυχία» στα δάση: -παράκαμψη των Δημόσιων φορέων με χρησιμοποίηση του ΤΑΙΠΕΔ ως μέσο, (απόφαση προηγούμενης δημοτικής αρχής για καθαρισμό του Υμηττού), -χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης (εκατοντάδες εκατομμύρια €) που πάνε κατευθείαν σε μεγάλες εταιρείες και -είσοδο από δω και πέρα αυτών και άλλων μεγάλων εταιρειών–ιδιωτών, στη διαχείριση και εκμετάλλευση των δημόσιων αγαθών και χώρων στην κατεύθυνση που επιδιώκουν για πριμοδότηση επενδύσεων και κερδών και χωρίς να τους βάζει εμπόδιο πλέον κανένας νόμος π.χ. που όριζε πως πρέπει να γίνεται η διαχείριση των δασών, τι επιτρέπεται και τι όχι (Ποιο άρθρο 24; Ποιο Σύνταγμα; Και ποιος ελέγχει; -Κανείς). Με συνέπειες την τεράστια, ανυπολόγιστη και ανεπανόρθωτη έκταση των καταστροφών από τις πρόσφατες πυρκαγιές.
Δηλαδή το «δίκτυο πόλεων» είναι άλλο ένα επιμέρους εργαλείο στην γενικότερη στόχευση της ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης των δημόσιων χώρων που προωθείται από την Ε.Ε. και τις κυβερνήσεις.
Με αυτή την πολιτική συμφωνούν όλες οι καθεστωτικές παρατάξεις του δήμου Βύρωνα (Σωτηρόπουλου, Μπαντή, Κατωπόδη, Δεμπόνου), εξ άλλου για αυτό το ψήφισαν.
Επιχείρημά τους ότι έτσι απαντάνε στην ανάγκη – και λόγω κλιματικής κρίσης- της αναδιοργάνωσης της Πολιτικής Προστασίας. Αλλά ο στόχος του «Δικτύου» δεν είναι να περάσουν αρμοδιότητες του κράτους στους δήμους, αλλά μέσω των δήμων να περάσουν αρμοδιότητες του κεντρικού και τοπικού κράτους στους ιδιωτικούς φορείς και οι δήμοι να αναλάβουν μόνο τις ευθύνες των καταστροφικών αποτελεσμάτων διαχείρισης.
Όμως, όπως έχουν δείξει όλες οι επιπτώσεις από τις ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών (συγκοινωνίες-Τέμπη) και κοινών αγαθών (ενέργεια-ακρίβεια), είναι σαφές ότι η αρμοδιότητα αυτή πρέπει να μείνει στο δημόσιο με επαρκή χρηματοδότηση, μέσα και προσωπικό για να μπορούν να ανταποκριθούν οι κεντρικές ή τοπικές υπηρεσίες.
Αλλά αυτό δεν φτάνει πλέον και ειδικά σήμερα. Το σπουδαιότερο, είναι σε ποια κατεύθυνση δουλεύει και το δημόσιο και αξιοποιούνται τα χρήματα, σε ποιους πάνε και για ποιο σκοπό. Ο ρόλος της Πολιτικής Προστασίας είναι καθοριστικός στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των προληπτικών και κατασταλτικών δράσεων για τη μείωση της επικινδυνότητας και των δυσμενών επιπτώσεων από φυσικές, ανθρωπογενείς και λοιπές καταστροφές, την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας των κατοίκων (και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων που είναι εκτεθειμένοι σε πολλαπλούς κινδύνους λόγω των συνθηκών κατοικίας, μετακίνησης και εργασίας τους), των υποδομών, των υπηρεσιών ζωτικής σημασίας, της πολιτιστικής κληρονομιάς, των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την γρήγορη αποκατάστασή τους. Και χρειάζεται να λειτουργεί έξω από τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια του κόστους-κέρδους και τις διαπλοκές με ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα και σχεδιασμούς εκμετάλλευσης των κοινών αγαθών και των κοινωνικών υπηρεσιών. Αντί λοιπόν για ενίσχυση όλων των εμπλεκόμενων φορέων στην πολιτική προστασία, με επαρκή χρηματοδότηση, προσωπικό και μέσα, ο σχεδιασμός είναι εκτός από την κεντρική διακυβέρνηση, να εμπλακούν και οι δήμοι στη μεταφορά εκατοντάδων εκατομμυρίων στις τσέπες επιχειρηματιών.
Οι δημοτικές αρχές και παρατάξεις που στηρίζονται από Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ – Νέα Αριστερά, όχι μόνο δεν διεκδίκησαν ποτέ από τις κυβερνήσεις αυτά που απαιτούνται για την πολιτική προστασία της πόλης, των πολιτών τους και την ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της, αλλά αδιαμαρτύρητα αναλαμβάνουν για άλλη μια φορά το ρόλο του διεκπεραιωτή στο σχεδιασμό κυβέρνησης και περιφέρειας, σε βάρος της ουσιαστικής ασφάλειας των πολλών.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν, τις ανεπανόρθωτες καταστροφές που προκλήθηκαν από πυρκαγιές, πλημμύρες και χιονοπτώσεις, με το κράτος σε ρόλο θεατή, δημοσιογράφου και χειροκροτητή του εαυτού του «γιατί θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα». Ακολουθώντας το «Δόγμα του σοκ», οι καταστροφές αυτές αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται για να δικαιολογήσουν τη μεταφορά εκατοντάδων εκατομμυρίων € στις τσέπες των λίγων που πουλάνε αέρα. Και δυστυχώς βρίσκονται οι καλοθελητές σε τοπικό επίπεδο και από θεσμική θέση να συμβάλλουν σε αυτό.
Όσον αφορά την περιοχή μας, τους δημόσιους χώρους και το δάσος του Υμηττού είναι εμφανές ότι απαιτείται να αντιμετωπίσουμε με άλλο πνεύμα τα ζητήματα : Με ποιους τρόπους -μέσα και από ποιους πρέπει να γίνεται η διαχείριση τους. - Ποιος αποφασίζει αν η τάδε ή δείνα τεχνολογική καινοτομία είναι αναγκαία ή επαρκής; Ποιος κάνει έρευνα και χρηματοδοτείται γι αυτό; Θα υπάρχει λαϊκός-εργατικός έλεγχος στο σχεδιασμό και τη διάθεση των κονδυλίων;
Και όλα αυτά είναι ανάγκη να δρομολογηθούν άμεσα, έχοντας επίγνωση ότι για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης χρειάζονται ριζικά μέτρα: με την ανατροπή του καπιταλιστικού μοντέλου «ανάπτυξης» για τον περιορισμό των εκπομπών ρύπων, την υπερθέρμανση, τη μείωση της χρήσης του πλαστικού και της παραγωγής απορριμμάτων.
Απαιτείται αγώνας για να μη γίνεται το φυσικό και οικιστικό περιβάλλον βορρά στα κέρδη και τελικά διακυβεύεται η ζωή στον πλανήτη.
15/4/2024
Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα - Ριζοσπαστική Ενωτική Κίνηση Βύρωνα – Συνεργαζόμενες-οι, Αγωνιστική Εκλογική Συμπόρευση
