ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ: Με βαθιά θλίψη και οδύνη αποχαιρετούμε το φίλο, το σύντροφο, το δάσκαλο τον αγωνιστή δήμαρχο Θανάση Μπαρτζώκα. Ο Θανάσης δεν απομακρύνθηκε ποτέ από τον πυρήνα και την καρδιά των αριστερών κομμουνιστικών αξιών ακόμη κι όταν τα σύμβολά τους λοιδωρούνταν και κατέρρεαν, ενώ δεν δίστασε να πάρει θέση όταν τα «όχι» και τα θέλω του λαϊκού κινήματος γίναν «ναι» και ωμός αντιλαϊκός κυβερνητισμός.
Γιατί πάντα μέσα του έκαιγε ασίγαστη η φλόγα για το δίκιο, η πεποίθηση ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και να γίνει καλύτερος χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια, πολέμους. Η νιότη τον συνόδευε μέχρι το τέλος γιατί αυτό ήταν ο Θανάσης, ένας βαθιά λαϊκός άνθρωπος ταυτισμένος με τις αγωνίες και τις ανάγκες των λαϊκών ανθρώπων, του εργατικού κινήματος αλλά και της πόλης που τον εξέλεξε δήμαρχο.
Διατέλεσε για 10 χρόνια Δήμαρχος της Καισαριανής, διαδεχόμενος τον αείμνηστο Παναγιώτη Μακρή και υπήρξε ένας από τους τελευταίους αγωνιστές δημάρχους σε μια εποχή εχθρική στους αγώνες και τις αριστερές ιδέες και οράματα. Καθοριστική ήταν η συμβολή του στους αγώνες για την παραχώρηση του Σκοπευτηρίου στο λαό της πόλης. Δράση την οποία την πλήρωσε με διώξεις, συλλήψεις, δικαστήρια.
Στη θητεία του μέσα από τις διεκδικήσεις του λαϊκού κινήματος μπήκαν οι βάσεις για μια σειρά από θεσμούς και ιδρύθηκαν νέοι που σήμερα θεωρούνται δεδομένοι όπως το Μουσείο Εαμικής Αντίστασης, το ΚΕΜΙΠΟ, το Κέντρο Υγείας του Παιδιού, η ανάπλαση του Χώρου των Εκτελέσεων και η κατασκευή του μνημείου για τους 200, το Ανοιχτό Θέατρο, η Δημοτική Συγκοινωνία και τόσα άλλα.
H παρουσία του στο Δημοτικό Συμβούλιο συνοδεύτηκε από την προσπάθεια να υπάρχουν ομόφωνες αποφάσεις χωρίς εχθρική αντιμετώπιση των άλλων αντιλήψεων στα πλαίσια μιας γνήσιας δημοκρατικής αντίληψης που πήγαζε από το σεβασμό σε όποιον, όποια είχε απέναντί του. Με ανθρωπιά αντιμετώπιζε όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση γιατί πραγματικά ένιωθε οργανικό κομμάτι του λαού και της Καισαριανής.
Αρωγός πάντα στις διεκδικήσεις των εργαζόμενων του Δήμου αλλά και γενικά ο Θανάσης έδωσε το παρόν ενάντια τους πλειστηριασμούς τον Νοέμβρη του 2017 στο Ειρηνοδικείο Αθηνών όπου και τραυματίστηκε αλλά και στις Αναιρέσεις του 2020 στο Σκοπευτήριο εν μέσω απαγορεύσεων, όπου μίλησε για τους αγώνες του λαού της Καισαριανής σε νέους και νέες, τονίζοντας για μια ακόμη φορά με τον λόγο και την παρουσία του ότι το Σκοπευτήριο ανήκει στο λαό και στο λαϊκό κίνημα.
Στήριξε την Ανυπόταχτη Καισαριανή και την προσπάθεια να υπάρξει μια άλλη αριστερά στην πόλη μας χωρίς έπαρση, χωρίς κραυγές, με σεβασμό και έχοντας πάντα κατά νου ότι οι καλύτερες συμβουλές πηγάζουν από τη σεμνότητα και τη διακριτικότητα. Γίναμε δέκτες καλόβουλης κριτικής και πραγματικής αγωνίας για την πορεία της αριστεράς στην πόλη της Καισαριανής.
Είμαστε ευγνώμονες για τις πολιτικές του συμβουλές αλλά και για τις γνώσεις που σε κάθε ευκαιρία μας μοίραζε όταν ζητούσαμε τη γνώμη του. Γιατί και σε αυτό ο επίπεδο ο Θανάσης διατηρούσε την ιδιότητα του δασκάλου, του ανθρώπου που ήθελε να βοηθήσει με το λόγο και τη σκέψη του κι όχι με με τους τίτλους και τις περγαμηνές του παρελθόντος.
Η Ανυπόταχτη Καισαριανή εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του.
Μπορεί να μην κάναμε την «έφοδο στον ουρανό» σίγουρα όμως η προοπτική της όπως και η αριστερά του μέλλοντος θα έχει ως συστατικό της τη συμβολή του φίλου Θανάση, του Συντρόφου, του δασκάλου, του αγωνιστή. Εμείς μόνο ένα έχουμε να πούμε: Σε ευχαριστούμε Θανάση!
