Μετά τα δομημένα βιογραφικά άχρηστων κομματόσκυλων που δεν έχουν
δουλέψει ποτέ στην ζωή τους, τα τσιρλίντινγκ στα σχολεία, την προώθηση
νόμων που διευκολύνουν το τσιμέντωμα των δασών -εξ ου και οι εμπρησμοί- τώρα και αιολικό πάρκο στον Υμηττό. Κάτοικοι και συμπολίτες
γρηγορείτε, έρχονται τα αρπακτικά να αποτελειώσουν τον Υμηττό.
Ταυτόχρονα, ζητάμε από την δημοτική αρχή να ενημερώσει τους κατοίκους για
αυτά τα σχέδια και να λάβει απόφαση σαφούς απόρριψής τους. Ζητάμε επίσης και από τις υπόλοιπες παρατάξεις, να πάρουν και αυτές
θέση όσον αφορά την πλήρη απόρριψη οποιουδήποτε τέτοιου σχεδίου.
Πιο συγκεκριμένα: Η "Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας" θεωρεί ότι η κατασκευή, έστω και μικρών, αιολικών σταθμών στα βουνά που γειτνιάζουν με την πόλη, θα συμβάλλει στη διάδοση και εμπέδωση (sic!!!!) της ιδέας των ανεμογεννητριών, η εγκατάσταση των οποίων σε πολλές περιοχές ανά την Ελλάδα συναντά μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις.
Να οριοθετηθεί μέσω του Σχεδίου Προστασίας του Ορεινού Όγκου Υμηττού κατάλληλος χώρος για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου, ζήτησε μέσω επιστολή της στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας πριν λίγες ημέρες η ΕΛΕΤΑΕΝ. Στα λίγα δάση που έχουν απομείνει κοντά στην Αθήνα, η Ένωση προτείνει συγκεκριμένα, την εγκατάσταση, σε πρώτη φάση, μικρών αιολικών σταθμών, οι οποίοι θα έχουν επιδεικτικό ρόλο, ώστε να συνηθίζει ο κόσμος της παρουσίας τους. Ειδικότερα η Ένωση πιστεύει ότι “η εγκατάσταση αιολικών πάρκων που θα είναι πλήρως ορατά από το μισό σχεδόν πληθυσμό της χώρας θα συμβάλει στην απομυθοποίηση και την εξοικείωση µε τις τεχνολογίες αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και στην ενημέρωση και διάχυση της πληροφορίας στο ευρύ κοινό για τα οφέλη της αιολικής ενέργειας”.
Η πρόταση δεν αφορά μόνο τον Υμηττό, αλλά και τα δύο άλλα μεγάλα βουνά που περιβάλλουν την πόλη, την Πάρνηθα και την Πεντέλη. Συγκεκριμένα, στις 15 Ιουνίου του 2009 η ΕΛΕΤΑΕΝ ανακοίνωσε την κατάθεση στη ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) πρότασης αίτησης για την εγκατάσταση τριών αιολικών πάρκων αποτελούμενων από 3 ανεμογεννήτριες, το κάθε ένα στους ορεινούς όγκους πέριξ του λεκανοπεδίου (Αθήνα 3×3 – Υμηττός, Πεντέλη, Πάρνηθα). Με την αίτηση υποβλήθηκε και η προβλεπόμενη από τη τότε νομοθεσία Προκαταρκτική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Η αίτηση αυτή επικαιροποιήθηκε πρόσφατα σύμφωνα με το ν.4685/2020.
Στο σημείο αυτό πρέπει ν’ αναφέρουμε ότι στην ΕΛΕΤΑΕΝ είναι μέλη εταιρείες και φορείς που δραστηριοποιούνται σε όλο το εύρος της εφοδιαστικής αλυσίδας της αιολικής ενέργειας, όπως βιομηχανία και εμπόριο εξοπλισμών, υπηρεσίες, επενδυτικοί φορείς αλλά και ερευνητικά κέντρα και ινστιτούτα. Στο κείμενο της ταυτότητάς της η ΕΛΕΤΑΕΝ αναφέρει μεταξύ άλλων σκοπών της δημιουργίας της ότι “προσπαθεί να εκφράσει αποτελεσματικά τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα του κλάδου και της αγοράς λειτουργώντας ως ένα χώρος σκέψης, διαλόγου και ιδεών με επιστημονική τεκμηρίωση και επάρκεια”.
Η δημιουργία της δυνατότητας στις εταιρείας να τοποθετήσουν αιολικούς σταθμούς σε τόσο μεγάλους ορεινούς όγκους όπως είναι ο Υμηττός, η Πάρνηθα και η Πεντέλη αναμφίβολα κάνει τους επιχειρηματίες να τρίβουν τα χέρια τους, καθώς βλέπουν την προοπτική ν’ ανοίξει ένα ακόμη πεδίο κερδοφορίας για τους ομίλους τους. Το οξύμωρο είναι ότι και αυτή η επένδυση προωθείται στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης, που στην πράξη θα σημαίνει αποψίλωση, τσιμεντοποίηση και αλλοίωση της φυσιογνωμίας του τοπίου.
πηγή άντλησης στοιχείων και βάσης του ρεπορτάζ: 3pointmagazine
Πιο συγκεκριμένα: Η "Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας" θεωρεί ότι η κατασκευή, έστω και μικρών, αιολικών σταθμών στα βουνά που γειτνιάζουν με την πόλη, θα συμβάλλει στη διάδοση και εμπέδωση (sic!!!!) της ιδέας των ανεμογεννητριών, η εγκατάσταση των οποίων σε πολλές περιοχές ανά την Ελλάδα συναντά μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις.
Να οριοθετηθεί μέσω του Σχεδίου Προστασίας του Ορεινού Όγκου Υμηττού κατάλληλος χώρος για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου, ζήτησε μέσω επιστολή της στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας πριν λίγες ημέρες η ΕΛΕΤΑΕΝ. Στα λίγα δάση που έχουν απομείνει κοντά στην Αθήνα, η Ένωση προτείνει συγκεκριμένα, την εγκατάσταση, σε πρώτη φάση, μικρών αιολικών σταθμών, οι οποίοι θα έχουν επιδεικτικό ρόλο, ώστε να συνηθίζει ο κόσμος της παρουσίας τους. Ειδικότερα η Ένωση πιστεύει ότι “η εγκατάσταση αιολικών πάρκων που θα είναι πλήρως ορατά από το μισό σχεδόν πληθυσμό της χώρας θα συμβάλει στην απομυθοποίηση και την εξοικείωση µε τις τεχνολογίες αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και στην ενημέρωση και διάχυση της πληροφορίας στο ευρύ κοινό για τα οφέλη της αιολικής ενέργειας”.
Η πρόταση δεν αφορά μόνο τον Υμηττό, αλλά και τα δύο άλλα μεγάλα βουνά που περιβάλλουν την πόλη, την Πάρνηθα και την Πεντέλη. Συγκεκριμένα, στις 15 Ιουνίου του 2009 η ΕΛΕΤΑΕΝ ανακοίνωσε την κατάθεση στη ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) πρότασης αίτησης για την εγκατάσταση τριών αιολικών πάρκων αποτελούμενων από 3 ανεμογεννήτριες, το κάθε ένα στους ορεινούς όγκους πέριξ του λεκανοπεδίου (Αθήνα 3×3 – Υμηττός, Πεντέλη, Πάρνηθα). Με την αίτηση υποβλήθηκε και η προβλεπόμενη από τη τότε νομοθεσία Προκαταρκτική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Η αίτηση αυτή επικαιροποιήθηκε πρόσφατα σύμφωνα με το ν.4685/2020.
Στο σημείο αυτό πρέπει ν’ αναφέρουμε ότι στην ΕΛΕΤΑΕΝ είναι μέλη εταιρείες και φορείς που δραστηριοποιούνται σε όλο το εύρος της εφοδιαστικής αλυσίδας της αιολικής ενέργειας, όπως βιομηχανία και εμπόριο εξοπλισμών, υπηρεσίες, επενδυτικοί φορείς αλλά και ερευνητικά κέντρα και ινστιτούτα. Στο κείμενο της ταυτότητάς της η ΕΛΕΤΑΕΝ αναφέρει μεταξύ άλλων σκοπών της δημιουργίας της ότι “προσπαθεί να εκφράσει αποτελεσματικά τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα του κλάδου και της αγοράς λειτουργώντας ως ένα χώρος σκέψης, διαλόγου και ιδεών με επιστημονική τεκμηρίωση και επάρκεια”.
Η δημιουργία της δυνατότητας στις εταιρείας να τοποθετήσουν αιολικούς σταθμούς σε τόσο μεγάλους ορεινούς όγκους όπως είναι ο Υμηττός, η Πάρνηθα και η Πεντέλη αναμφίβολα κάνει τους επιχειρηματίες να τρίβουν τα χέρια τους, καθώς βλέπουν την προοπτική ν’ ανοίξει ένα ακόμη πεδίο κερδοφορίας για τους ομίλους τους. Το οξύμωρο είναι ότι και αυτή η επένδυση προωθείται στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης, που στην πράξη θα σημαίνει αποψίλωση, τσιμεντοποίηση και αλλοίωση της φυσιογνωμίας του τοπίου.
πηγή άντλησης στοιχείων και βάσης του ρεπορτάζ: 3pointmagazine
