ΓΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΕ ΥΜΗΤΤΟ ΚΑΙ Ζ. ΠΗΓΗ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΥΡΩΝΑ
ΠΟΙΟΙ ΡΟΚΑΝΙΖΟΥΝ ΤΟ ΑΛΣΟΣ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ;

Η κυβέρνηση εδώ και αρκετό καιρό προχώρησε στην αλλαγή του Συντάγματος και την ψήφιση του άρθρου 24, που διευκολύνει τους καταπατητές και τους αποχαρακτηρισμούς των δασών. Κατασκευάζει την περιφερειακή λεωφόρο του Υμηττού (η οποία καταστρέφει το κομμάτι του δάσους απ’ όπου περνάει) και ταυτόχρονα παραχωρεί ένα μεγαλύτερο μέρος του στους εργολάβους για να κερδοσκοπήσουν οικοδομώντας το (διαπλάτυνση της Λεωφ. Κατεχάκη σε βάρος του δάσους, κατασκευή κόμβου στα σύνορα Βύρωνα - Ηλιούπολης, στο σημείο όπου είχε καεί το δάσος του Καρέα). Εξαγγέλλει ακόμη τη δημιουργία νέας λεωφόρου «Νότιας Σύνδεσης Αεροδρομίου Σπάτων με τη Λεωφόρο Ποσειδώνος» μέσω της σήραγγας του Υμηττού.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό έχουν πολλαπλασιαστεί τον τελευταίο καιρό οι επιβουλές και οι προσπάθειες για να «γίνει τσιμέντο» το Άλσος της Ζωοδόχου Πηγής, που αποτελεί επί της ουσίας ενιαίο χώρο με το πευκοδάσος του Καρέα, το λόφο «Αράπη» και τον Κουταλά, αλλά και ανάσα ζωής για τους κατοίκους του Βύρωνα. Συγκεκριμένα για το Άλσος της Ζωοδόχου Πηγής και το δάσος του Καρέα:
- Η Εκκλησία διεκδικεί 500 στρέμματα δάσους στην περιοχή του Καρέα για να το καταστρέψει οικοδομώντας μέγαρο για τη στέγαση της Ιεράς Συνόδου (βλ. σχετική απόφαση Ιεράς Συνόδου). Ταυτόχρονα, η παρουσία της Εκκλησίας στο Άλσος της Ζωοδόχου Πηγής έχει αναβαθμιστεί με ταμπέλες που δηλώνουν ...τον ιδιοκτήτη των πεύκων. Βέβαια, το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν είναι ξεκαθαρισμένο για όλο το άλσος, αφού εκκρεμούν πολλές δίκες μεταξύ της μονής Πετράκη και του δημοσίου για την κυριότητα της έκτασης. Αυτό βέβαια δεν σταματά την Εκκλησία που επιμένει στις διεκδικήσεις της με διάφορους τρόπους.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η Εκκλησία έδωσε άδεια στην Cosmote να αναγείρει στο Άλσος Ζ. Πηγής κεραία κινητής τηλεφωνίας δίπλα στα σπίτια (τότε, εκτός από την καταπάτηση της δασικής έκτασης, υπήρχαν και πολλά ερωτηματικά για την επικινδυνότητα της ακτινοβολίας της κεραίας). Την καταπάτηση αυτή τη σταμάτησαν οι κάτοικοι της περιοχής, αφού χρειάστηκε να συγκρουστούν με τα ΜΑΤ της κυβέρνησης(!) και αφού προσέφυγαν στο Συμβούλιο Επικρατείας χωρίς την παραμικρή οικονομική και νομική βοήθεια από το δήμο, παρά τη δέσμευση της δημοτικής αρχής για το αντίθετο σε συγκεκριμένο δημοτικό συμβούλιο. Η ιστορία τέτοιων καταπατήσεων, καθώς και η τοποθέτηση κεραιών στον Υμηττό ή σε σπίτια, δεν γίνεται πάντα αντιληπτή...
- Η Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων, με την κάλυψη της κυβέρνησης, ήθελε να δεσμεύσει μεγάλη έκταση κοντά στην περιοχή του Κουταλά για την κατασκευή των εγκαταστάσεων για τα αγωνίσματα της σκοποβολής και της τοξοβολίας.
- Ο δήμος Βύρωνα χρησιμοποιεί τον Υμηττό ως «ελεύθερο χώρο». Εδώ και πολύ καιρό αδειάζει στον Υμηττό όλη τη σαβούρα της πόλης (παλιά αυτοκίνητα, μπάζα, λάστιχα κ.λπ.), ενώ σχεδιάζει να δημιουργήσει χώρο στάθμευσης για τα αυτοκίνητα του δήμου – αλλά και για πούλμαν και φορτηγά. Κατά καιρούς έχει αδειάσει και οικιστικά σκουπίδια στον Υμηττό, ενώ ανέχεται και αφήνει την Εργάνη να λειτουργεί. Ακόμη, ποτέ δεν εγκατέλειψε τα σχέδια για την κατασκευή σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων στο χώρο του Υμηττού. Ανέχεται και δεν κάνει τίποτε για τους σταδιακούς αποχαρακτηρισμούς των περιοχών του Υμηττού (βλ. αποχαρακτηρισμό μεγάλου μέρους του Άλσους Ζωοδόχου Πηγής από το δήμο Ηλιούπολης και το δασαρχείο). Τέλος, ενώ λεκτικά τάσσεται υπέρ της προστασίας του βουνού και κατά της περιφερειακής, δεν δεσμεύεται για συγκεκριμένες ενέργειες ενάντιά της. Ειδικά για το Άλσος της Ζ. Πηγής, όποια δέσμευση έχει υπάρξει κατά καιρούς προς τους κατοίκους για την υπεράσπισή του έχει ξεχαστεί και το μοναδικό ίχνος ενδιαφέροντος ήταν η (πολύ) καθυστερημένη δεντροφύτευση στην καμένη περιοχή του άλσους, ύστερα από αιτήσεις και οχλήσεις των κατοίκων.
- Τρίτα πρόσωπα και φορείς επιβουλεύονται και καταπατούν το δάσος με κάθε ευκαιρία αλλά και με την ανοχή των τοπικών αρχόντων. Έτσι τα τελευταία χρόνια στο άλσος έχουν λάβει χώρα: η κατασκευή εκκλησίας στα σχολεία του Καρέα, η επέκταση των σχολείων που ήδη υπάρχουν και σταδιακές επεκτάσεις στα γήπεδα της Ηλιούπολης, ενώ λίγο πιο πέρα, στο χώρο του Κουταλά, έχουν επεκταθεί οι εγκαταστάσεις των στρατοπέδων (σούπερ μάρκετ, βενζινάδικο).
Για διάφορα μικρά κομμάτια του άλσους ακούγονται διεκδικήσεις, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει επανειλημμένα γίνει στόχος εμπρηστών. Τέλος, κομμάτια του άλσους έχουν αποχαρακτηριστεί, ενώ ο ΟΣΚ μαζί με το δήμο Ηλιούπολης θέλουν μια μεγάλη έκταση σε μπαζωμένο ρέμα (κάτω από τα σχολεία του Καρέα) να τη μετατρέψουν σε σχολικό συγκρότημα! (Και πάλι η κινητοποίηση κάποιων κατοίκων έσωσε για την ώρα αυτό το κομμάτι, παγώνοντας το έργο με απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας που ακυρώνει τον αποχαρακτηρισμό της έκτασης. Βέβαια, φορτηγά και άχρηστα αντικείμενα παραμένουν, ενώ έπεσαν και τα πρώτα τσιμέντα...) Ταυτόχρονα, εδώ και κάποια χρόνια στην περιοχή των Αναπηρικών έχει ανακοινωθεί η ανέγερση του Α’ Παιδικού Σταθμού μέσα στο πευκοδάσος...
Πολλά απ’ αυτά χωρίς αμφιβολία είναι κοινωφελή έργα, τα οποία, χωρίς να αρνιέται κανείς τη χρησιμότητά τους, δεν παύουν να βάζουν το άλσος στο στόχαστρο. Αυτά τα έργα αποτελούν την «αιχμή του δόρατος» για τη μετατροπή της ευρύτερης περιοχής του άλσους σε οικοδομήσιμη έκταση από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς. Την ίδια στιγμή που ακρωτηριάζουν τον Υμηττό, με τη δικαιολογία έλλειψης χώρου, σε όλο το Βύρωνα βλέπουμε ότι οι μεγαλοεργολάβοι βρίσκουν απέραντες εκτάσεις εντός σχεδίου πόλεως για να χτίσουν μεγαθήρια που θα τους αποφέρουν εκατομμύρια. Είναι όντως τόσο ανύπαρκτοι οι χώροι στο Βύρωνα ή προορίζονται κατόπιν «σιωπηρής συμφωνίας» για πίτα των εργολάβων;
Ό,τι γίνεται στο Άλσος της Ζωοδόχου Πηγής σχετίζεται άμεσα με τα μεγάλα έργα και τη χρήση του Υμηττού ως χώρου διαθέσιμου για διάφορες οικοδομικές δραστηριότητες. Αυτές οι ενέργειες πηγάζουν από την αντίληψη της άναρχης δόμησης, της διαρκούς επέκτασης της πόλης, της αλόγιστης χρήσης των Ι.Χ. σε βάρος των δημόσιων μέσων μεταφοράς. Από την αντίληψη που σέβεται στα λόγια το περιβάλλον αλλά στο όνομα του εφικτού το καταστρέφει. Αυτή είναι η αντίληψη που οδήγησε το λεκανοπέδιο στο να μετατραπεί σε μια πόλη-φυλακή, αιχμάλωτη της άναρχης δόμησης, των εργολάβων και του κέρδους. Αυτή την αντίληψη προώθησαν και τα μεγάλα κόμματα γιατί τους αφήνει πεδίο ρουσφετολογικών παραχωρήσεων (με την οικοπεδοποίηση των δασών και το μοίρασμα των μεγάλων έργων) έτσι ώστε να χορτάσουν οι ευνοημένοι οπαδοί και οι αναμένοντες χρηματοδότες.
«Εθνική ανάγκη» δεν είναι τα «μεγάλα» και «μικρά» έργα. Εθνική ανάγκη είναι η ποιότητα ζωής μας, ο άνθρωπος και ο σεβασμός της φύσης και του περιβάλλοντος. Είναι λοιπόν ζήτημα ζωής και θανάτου να μη γίνει καμία παρέμβαση στο Άλσος της Ζωοδόχου Πηγής, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή του Υμηττού.
Η ανεξάρτητη δράση των πολιτών και η κινητοποίησή τους είναι αυτή που μπορεί και έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να σώσει την ευρύτερη περιοχή του Υμηττού και συνεχίζει να είναι η μόνη ελπίδα σωτηρίας του βουνού...
Κόντρα στα συμφέροντα της κυβέρνησης, των δήμων και των ιδιωτικών συμφερόντων πρέπει όλοι εμείς οι δημότες να προτάξουμε την ανάγκη ύπαρξης ελεύθερων χώρων, το σεβασμό στο περιβάλλον και την ανάγκη σωτηρίας των προαστιακών δασών.
Δ.Χ.