ΓΙΑ ΤΕΛΗ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2002

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΥΡΩΝΑ

Βυρωνιώτισσες, Βυρωνιώτες,

Η δημοτική αρχή λίγο πριν τη λήξη της θητείας επεφύλαξε για 251 οικογένειες τη μεγάλη έκπληξη. Τους καλεί να πληρώσουν μέχρι και 967 ευρώ ( 330.000 δρχ.) για τέλη σύνδεσης αποχέτευσης.

Ρωτάμε :

• Γιατί κρύψανε τόσο καιρό από τους δημότες ότι θα τους καλούσαν να πληρώσουν ένα τέτοιο ποσό για έργο που έγινε πριν από τρία χρόνια ;
• Γιατί στην επερώτηση των κατοίκων στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 20/12/1999 απέκρυψαν ότι ο κεντρικός αγωγός ήταν επιχορηγούμενος, αλλά μεθόδευαν την είσπραξή του δυο φορές;
• Τι έγινε με την δέσμευση του κ. Ρογκάκου στην συνεδρίαση στις 20/12/1999 ότι η χρέωση «σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεπερνάει τις 50.000 το μέτρο»; (Πρακτικά δημοτικού συμβουλίου ημ. 20.12.1999 )
• Γιατί σε άλλη εργολαβία η σύνδεση (διακλαδώσεις) χρεωνόταν 33.000 δρχ. ανά τρέχον μέτρο ενώ ο κεντρικός αγωγός 27.000 δρχ.; (Πρακτικά δημοτικού συμβουλίου ημερ. 20.12.1999)
• Γιατί σήμερα η σύνδεση 3,80 μέτρων χρεώνεται 967 ευρώ (330.000 δρχ.) που αντιστοιχεί με δρχ. 86.842 ανά τρέχον μέτρο;
• Γιατί τότε ο κ. Ρογκάκος δεν έδωσε στοιχεία για το συνολικό κόστος του έργου και την επιβάρυνση των κατοίκων;

Συνδημότισσες και συνδημότες,

Η δημοτική αρχή ακόμα και στο τέλος της τετραετίας δείχνει το πρόσωπο της φορομπηχτικής, ετσιθελικής, ανάλγητης πολιτικής της. Ανταγωνίζεται την κυβερνητική πολιτική ποιος θα ληστέψει πρώτος το εισόδημα των εργαζομένων.

Καλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο να απαλλάξει τους κατοίκους από αυτό το δυσβάστακτο ποσό και οι Δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας και της σημερινής μειοψηφίας αλλά αυριανής πλειοψηφίας να δεχτούν τις « προτάσεις και παραινέσεις των κατοίκων» (Ομόφωνη απόφαση από Πρακτικά δημοτικού συμβουλίου ημερ. 20.12.1999 ).

Φίλες και φίλοι,

Αντιδράστε στις μεθοδεύσεις φορομπηξίας δήμων και κράτους, στην εισπρακτική – ληστρική πολιτική των κρατικών και δημόσιων επιχειρήσεων, περιφρουρήστε το εισόδημά σας.

Να σταματήσει η είσπραξη των τελών σύνδεσης αποχέτευσης.ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΧΑΡΑΤΣΙ
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2002

ΓΙΑ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΜΕ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΝΟΧΗ

Επαναλαμβάνονται τα γεγονότα της άνοιξης. Οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής εισέβαλαν στις αυτόνομες παλαιστινιακές περιοχές σκορπώντας θάνατο και προβαίνοντας σε καταστροφές. Γκρέμισαν ό,τι είχε απομείνει από τα κτίρια της παλαιστινιακής Αρχής και, έως τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, πολιορκούσαν το μόνο εναπομείναν κτίριο: αυτό της παλαιστινιακής ηγεσίας. Παράλληλα, στον ΟΗΕ οι ΗΠΑ απείχαν από το ψήφισμα καταδίκης του Ισραήλ. «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει».
Το Ισραήλ, έχοντας αποθρασυνθεί από την ανοχή της «διεθνούς κοινότητας» την προηγούμενη άνοιξη, προχωρά στο σχέδιο της ολοκληρωτικής ταπείνωσης, εκδίωξης και υποδούλωσης του παλαιστινιακού λαού. Τα προσχήματα, που θέτουν ΗΠΑ και Ισραήλ, ως «θεματοφύλακες» των δημοκρατικών διαδικασιών, καταρρέουν, καθώς ο Αραφάτ είχε ήδη προκηρύξει εκλογές για τις 20 Ιανουαρίου. Είναι όμως φανερό ότι σε ένα διεθνές τοπίο, που οι ΗΠΑ αποφασίζουν και προετοιμάζουν μία ακόμα εισβολή –στο Ιράκ αυτή τη φορά– και οι τοπικοί ιμπεριαλιστές γίνονται πιο αρπακτικοί και επιθετικοί, η μόνη ελπίδα που απομένει για το λαό της Παλαιστίνης είναι η Ιντιφάντα του, η παγκόσμια κατακραυγή απέναντι στο Ισραήλ και η διεθνής αλληλεγγύη που, όπως έδειξε η προηγούμενη άνοιξη, μπορεί να σταματήσει τα δολοφονικά τους σχέδια.
25/9/2002

ΕΚΛΟΓΙΚΗ 2002

 

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ
με το δήμο-επιχείρηση, την πόλη-φυλακή, την κυβερνητική πολιτική

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
τη ζωή που μας αξίζει, στην πόλη που μας ανήκει

Ψηφίζουμε
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Πολιτών Βύρωνα

πολίτες του Βύρωνα:

Ζούμε σε μια νέα εποχή, την εποχή της καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης. Την εποχή της Νέας Τάξης Πραγμάτων, η οποία γίνεται όλο και πιο βάρβαρη και απάνθρωπη. Συνεχώς ξεσπούν νέοι πόλεμοι, με σκοπό να μοιραστεί ο κόσμος σε νέες σφαίρες επιρροής, ενώ για τα χρηματιστήρια και τις αγορές χιλιάδες άνθρωποι μετατρέπονται σε «κρέας για τα κανόνια τους». Διανύουμε την εποχή που όλα κινούνται στη λογική της λυσσαλέας αγοράς και της ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης που μας στερεί το όνειρο για μια καλύτερη ζωή, που καταστρέφει το περιβάλλον και υποβαθμίζει διαρκώς τη ζωή μας. Είναι η εποχή της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ που γίνεται σφαγή των μισθωτών από τη μια και αυξάνονται τα κέρδη του κεφαλαίου από την άλλη.

ΓΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΕ ΥΜΗΤΤΟ ΚΑΙ Ζ. ΠΗΓΗ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΥΡΩΝΑ
ΠΟΙΟΙ ΡΟΚΑΝΙΖΟΥΝ ΤΟ ΑΛΣΟΣ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ;

Η κυβέρνηση εδώ και αρκετό καιρό προχώρησε στην αλλαγή του Συντάγματος και την ψήφιση του άρθρου 24, που διευκολύνει τους καταπατητές και τους αποχαρακτηρισμούς των δασών. Κατασκευάζει την περιφερειακή λεωφόρο του Υμηττού (η οποία καταστρέφει το κομμάτι του δάσους απ’ όπου περνάει) και ταυτόχρονα παραχωρεί ένα μεγαλύτερο μέρος του στους εργολάβους για να κερδοσκοπήσουν οικοδομώντας το (διαπλάτυνση της Λεωφ. Κατεχάκη σε βάρος του δάσους, κατασκευή κόμβου στα σύνορα Βύρωνα - Ηλιούπολης, στο σημείο όπου είχε καεί το δάσος του Καρέα). Εξαγγέλλει ακόμη τη δημιουργία νέας λεωφόρου «Νότιας Σύνδεσης Αεροδρομίου Σπάτων με τη Λεωφόρο Ποσειδώνος» μέσω της σήραγγας του Υμηττού.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό έχουν πολλαπλασιαστεί τον τελευταίο καιρό οι επιβουλές και οι προσπάθειες για να «γίνει τσιμέντο» το Άλσος της Ζωοδόχου Πηγής, που αποτελεί επί της ουσίας ενιαίο χώρο με το πευκοδάσος του Καρέα, το λόφο «Αράπη» και τον Κουταλά, αλλά και ανάσα ζωής για τους κατοίκους του Βύρωνα. Συγκεκριμένα για το Άλσος της Ζωοδόχου Πηγής και το δάσος του Καρέα:
- Η Εκκλησία διεκδικεί 500 στρέμματα δάσους στην περιοχή του Καρέα για να το καταστρέψει οικοδομώντας μέγαρο για τη στέγαση της Ιεράς Συνόδου (βλ. σχετική απόφαση Ιεράς Συνόδου). Ταυτόχρονα, η παρουσία της Εκκλησίας στο Άλσος της Ζωοδόχου Πηγής έχει αναβαθμιστεί με ταμπέλες που δηλώνουν ...τον ιδιοκτήτη των πεύκων. Βέβαια, το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν είναι ξεκαθαρισμένο για όλο το άλσος, αφού εκκρεμούν πολλές δίκες μεταξύ της μονής Πετράκη και του δημοσίου για την κυριότητα της έκτασης. Αυτό βέβαια δεν σταματά την Εκκλησία που επιμένει στις διεκδικήσεις της με διάφορους τρόπους.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η Εκκλησία έδωσε άδεια στην Cosmote να αναγείρει στο Άλσος Ζ. Πηγής κεραία κινητής τηλεφωνίας δίπλα στα σπίτια (τότε, εκτός από την καταπάτηση της δασικής έκτασης, υπήρχαν και πολλά ερωτηματικά για την επικινδυνότητα της ακτινοβολίας της κεραίας). Την καταπάτηση αυτή τη σταμάτησαν οι κάτοικοι της περιοχής, αφού χρειάστηκε να συγκρουστούν με τα ΜΑΤ της κυβέρνησης(!) και αφού προσέφυγαν στο Συμβούλιο Επικρατείας χωρίς την παραμικρή οικονομική και νομική βοήθεια από το δήμο, παρά τη δέσμευση της δημοτικής αρχής για το αντίθετο σε συγκεκριμένο δημοτικό συμβούλιο. Η ιστορία τέτοιων καταπατήσεων, καθώς και η τοποθέτηση κεραιών στον Υμηττό ή σε σπίτια, δεν γίνεται πάντα αντιληπτή...
- Η Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων, με την κάλυψη της κυβέρνησης, ήθελε να δεσμεύσει μεγάλη έκταση κοντά στην περιοχή του Κουταλά για την κατασκευή των εγκαταστάσεων για τα αγωνίσματα της σκοποβολής και της τοξοβολίας.
- Ο δήμος Βύρωνα χρησιμοποιεί τον Υμηττό ως «ελεύθερο χώρο». Εδώ και πολύ καιρό αδειάζει στον Υμηττό όλη τη σαβούρα της πόλης (παλιά αυτοκίνητα, μπάζα, λάστιχα κ.λπ.), ενώ σχεδιάζει να δημιουργήσει χώρο στάθμευσης για τα αυτοκίνητα του δήμου – αλλά και για πούλμαν και φορτηγά. Κατά καιρούς έχει αδειάσει και οικιστικά σκουπίδια στον Υμηττό, ενώ ανέχεται και αφήνει την Εργάνη να λειτουργεί. Ακόμη, ποτέ δεν εγκατέλειψε τα σχέδια για την κατασκευή σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων στο χώρο του Υμηττού. Ανέχεται και δεν κάνει τίποτε για τους σταδιακούς αποχαρακτηρισμούς των περιοχών του Υμηττού (βλ. αποχαρακτηρισμό μεγάλου μέρους του Άλσους Ζωοδόχου Πηγής από το δήμο Ηλιούπολης και το δασαρχείο). Τέλος, ενώ λεκτικά τάσσεται υπέρ της προστασίας του βουνού και κατά της περιφερειακής, δεν δεσμεύεται για συγκεκριμένες ενέργειες ενάντιά της. Ειδικά για το Άλσος της Ζ. Πηγής, όποια δέσμευση έχει υπάρξει κατά καιρούς προς τους κατοίκους για την υπεράσπισή του έχει ξεχαστεί και το μοναδικό ίχνος ενδιαφέροντος ήταν η (πολύ) καθυστερημένη δεντροφύτευση στην καμένη περιοχή του άλσους, ύστερα από αιτήσεις και οχλήσεις των κατοίκων.
- Τρίτα πρόσωπα και φορείς επιβουλεύονται και καταπατούν το δάσος με κάθε ευκαιρία αλλά και με την ανοχή των τοπικών αρχόντων. Έτσι τα τελευταία χρόνια στο άλσος έχουν λάβει χώρα: η κατασκευή εκκλησίας στα σχολεία του Καρέα, η επέκταση των σχολείων που ήδη υπάρχουν και σταδιακές επεκτάσεις στα γήπεδα της Ηλιούπολης, ενώ λίγο πιο πέρα, στο χώρο του Κουταλά, έχουν επεκταθεί οι εγκαταστάσεις των στρατοπέδων (σούπερ μάρκετ, βενζινάδικο).
Για διάφορα μικρά κομμάτια του άλσους ακούγονται διεκδικήσεις, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει επανειλημμένα γίνει στόχος εμπρηστών. Τέλος, κομμάτια του άλσους έχουν αποχαρακτηριστεί, ενώ ο ΟΣΚ μαζί με το δήμο Ηλιούπολης θέλουν μια μεγάλη έκταση σε μπαζωμένο ρέμα (κάτω από τα σχολεία του Καρέα) να τη μετατρέψουν σε σχολικό συγκρότημα! (Και πάλι η κινητοποίηση κάποιων κατοίκων έσωσε για την ώρα αυτό το κομμάτι, παγώνοντας το έργο με απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας που ακυρώνει τον αποχαρακτηρισμό της έκτασης. Βέβαια, φορτηγά και άχρηστα αντικείμενα παραμένουν, ενώ έπεσαν και τα πρώτα τσιμέντα...) Ταυτόχρονα, εδώ και κάποια χρόνια στην περιοχή των Αναπηρικών έχει ανακοινωθεί η ανέγερση του Α’ Παιδικού Σταθμού μέσα στο πευκοδάσος...
Πολλά απ’ αυτά χωρίς αμφιβολία είναι κοινωφελή έργα, τα οποία, χωρίς να αρνιέται κανείς τη χρησιμότητά τους, δεν παύουν να βάζουν το άλσος στο στόχαστρο. Αυτά τα έργα αποτελούν την «αιχμή του δόρατος» για τη μετατροπή της ευρύτερης περιοχής του άλσους σε οικοδομήσιμη έκταση από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς. Την ίδια στιγμή που ακρωτηριάζουν τον Υμηττό, με τη δικαιολογία έλλειψης χώρου, σε όλο το Βύρωνα βλέπουμε ότι οι μεγαλοεργολάβοι βρίσκουν απέραντες εκτάσεις εντός σχεδίου πόλεως για να χτίσουν μεγαθήρια που θα τους αποφέρουν εκατομμύρια. Είναι όντως τόσο ανύπαρκτοι οι χώροι στο Βύρωνα ή προορίζονται κατόπιν «σιωπηρής συμφωνίας» για πίτα των εργολάβων;
Ό,τι γίνεται στο Άλσος της Ζωοδόχου Πηγής σχετίζεται άμεσα με τα μεγάλα έργα και τη χρήση του Υμηττού ως χώρου διαθέσιμου για διάφορες οικοδομικές δραστηριότητες. Αυτές οι ενέργειες πηγάζουν από την αντίληψη της άναρχης δόμησης, της διαρκούς επέκτασης της πόλης, της αλόγιστης χρήσης των Ι.Χ. σε βάρος των δημόσιων μέσων μεταφοράς. Από την αντίληψη που σέβεται στα λόγια το περιβάλλον αλλά στο όνομα του εφικτού το καταστρέφει. Αυτή είναι η αντίληψη που οδήγησε το λεκανοπέδιο στο να μετατραπεί σε μια πόλη-φυλακή, αιχμάλωτη της άναρχης δόμησης, των εργολάβων και του κέρδους. Αυτή την αντίληψη προώθησαν και τα μεγάλα κόμματα γιατί τους αφήνει πεδίο ρουσφετολογικών παραχωρήσεων (με την οικοπεδοποίηση των δασών και το μοίρασμα των μεγάλων έργων) έτσι ώστε να χορτάσουν οι ευνοημένοι οπαδοί και οι αναμένοντες χρηματοδότες.
«Εθνική ανάγκη» δεν είναι τα «μεγάλα» και «μικρά» έργα. Εθνική ανάγκη είναι η ποιότητα ζωής μας, ο άνθρωπος και ο σεβασμός της φύσης και του περιβάλλοντος. Είναι λοιπόν ζήτημα ζωής και θανάτου να μη γίνει καμία παρέμβαση στο Άλσος της Ζωοδόχου Πηγής, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή του Υμηττού.
Η ανεξάρτητη δράση των πολιτών και η κινητοποίησή τους είναι αυτή που μπορεί και έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να σώσει την ευρύτερη περιοχή του Υμηττού και συνεχίζει να είναι η μόνη ελπίδα σωτηρίας του βουνού...
Κόντρα στα συμφέροντα της κυβέρνησης, των δήμων και των ιδιωτικών συμφερόντων πρέπει όλοι εμείς οι δημότες να προτάξουμε την ανάγκη ύπαρξης ελεύθερων χώρων, το σεβασμό στο περιβάλλον και την ανάγκη σωτηρίας των προαστιακών δασών.
Δ.Χ.

ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΕΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΔΙΚΤΥΟΥ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΥΡΩΝΑ
Συνδημότισσες,συνδημότες,

Ο Δήμος Βύρωνα, επικαλούμενος απόφαση της ΕΥΔΑΠ για εκσυγχρονισμό, έχει σε εξέλιξη μια τεράστια επιχείρηση ανακατασκευής του δικτύου αποχέτευσης. Σταδιακά οι περισσότεροι δρόμοι του Βύρωνα έχουν ήδη σκαφτεί και οι κάτοικοι λαμβάνουν την «λυπητερή».
Ο Δήμος, επικαλούμενος πάλι τους νόμους περί ανταποδοτικότητας, μεταφέρει το κόστος επαυξημένο μάλιστα με εργολαβικό όφελος για την μεσολάβησή του, στους δημότες. Καλείται κάθε ιδιοκτήτης να πληρώσει προκαταβολή δρχ. 125.000, χωρίς να του ομολογείται το συνολικό ποσό που θα ξεπεράσει τις 500.000 δρχ. για ένα έργο αμφιβόλου ποιότητας. Και εδώ προκύπτουν πολλά ερωτηματικά:

§ Ποια είναι η σκοπιμότητα της έκτασης του έργου όταν ανακατασκευάζονται σημεία του δίκτυου αποχέτευσης των ακαθάρτων που είχαν κατασκευαστεί γύρω στο 1976 και είχαν ξαναπληρωθεί από τους κατοίκους;
§ Γιατί το κόστος είναι τόσο μεγάλο αφού σε άλλους δήμους που ακολουθούν την ίδια τακτική η χρέωση είναι πολύ χαμηλότερη;
§ Ποιος θα μας προστατέψει από την αυθαιρεσία των κρατικών φορέων και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, που με μονομερείς αποφάσεις τους προβαίνουν συνέχεια σε αυξήσεις τιμολογίων;
§ Ποιος θα αποζημιώσει τους κατοίκους για την ταλαιπωρία τους από το έργο με τους για καιρό σκαμένους δρόμους και πεζοδρόμια, που συνήθως τα αφήνουν κακοφτιαγμένα;
§ Αφού πληρώνουμε δημοτικά τέλη προς το Δήμο για τους προϋπολογισμούς και τα έργα του γιατί να πληρώνουμε ξανά χωριστά για κάθε έργο;
§ Ο Δήμος είναι ένας μεσάζων των εργολάβων και το μακρύ χέρι ενός ληστρικού κράτους;

Συνδημότισσες,συνδημότες,
Ο Δήμος Βύρωνα ακολουθεί μια ανάλγητη φορομπηχτική πολιτική. ΄Εχει από τα μεγαλύτερα στην Αθήνα, δημοτικά τέλη και παράλληλα μέσω των δημοτικών επιχειρήσεων προσφέρει από τις πιο ακριβές υπηρεσίες (π.χ. Νεκροταφείο, μονοπωλιακή πολιτική δημοτικού μαρμαρογλυφείου κ.α. ). Εφαρμόζει την ανταποδοτικότητα στην παροχή υπηρεσιών, που στην περίπτωση του αποχετευτικού δικτύου, πήρε την πιο ακραία μορφή της με δραματικές συνέπειες στην οικονομική θέση των εργαζόμενων κατοίκων του. Αυτά πάνε μαζί με την αντιμετώπιση του φυσικού περιβάλλοντος του Υμητού σαν χώρου οικονομικής εκμετάλλευσης, με την καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων στο Δήμο, τα όποια έργα να γίνονται με εισπρακτικά κριτήρια, με την υποβάθμιση της ζωής στην πόλη με σημαντικές ευθύνες του Δήμου για το κυκλοφοριακό, το συγκοινωνιακό, την ανεξέλεγκτη δόμηση.
Δεν μπορεί η Δημοτική Αρχή να αποποιείται τις ευθύνες της, όπως έκανε στο Δημοτικό Συμβούλιο μέσω του Δημάρχου, σε παράσταση κατοίκων που διαμαρτυρόταν για την χρέωση τους λόγω αποχετευτικού δικτύου. Η επίκληση ότι είναι υποχρεωμένοι από το κράτος και τους νόμους να ακολουθούν αυτήν την πολιτική δεν τους απαλάσσει από τις ευθύνες της διαχείρισης αυτής της πολιτικής. Αλλά και οι αντιπολιτευόμενες παρατάξεις του Δημοτικού Συμβούλιου, που σηκώνουν φραστικά τους τόνους κάποιες στιγμές, στην πράξη δεν αντιμάχονται αυτήν την πολιτική. Οι ευθύνες όλων είναι τεράστιες.

Συνδημότισσες,συνδημότες,
Ο μόνος δρόμος για τους κατοίκους ώστε να υπερασπίσουν τα συμφέροντα τους είναι η ανεξάρτητη δράση των πολιτών τώρα, μέσα από επιτροπές κατοίκων και συντονισμένες πρωτοβουλίες τους, κόντρα στα σχέδια της Δημοτικής Αρχής και την πολιτική της κυβερνητικής και κρατικής αυθαιρεσίας.

§ ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ – ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ.
§ ΝΑ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΣΟ.
§ Η ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟ.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ & ΧΡΗΣΙΜΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

Το παραμύθι της ανακύκλωσης

(για μεγάλους που δεν μπόρεσαν να παραμείνουν παιδιά και θέλουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν με παραμύθια)


Είναι μέρες τώρα που στην πόλη μας εξελίσσεται μια ιστορία, η …ιστορία της ανακύκλωσης που δυστυχώς φαίνεται να καταλήγει σε …παραμύθι.Είναι αλήθεια ότι, όταν παραλάβαμε εκείνες τις μεγάλες μπλε τσάντες με την ανακοίνωση ότι αρχίζει η ανακύκλωση στην πόλη μας, χαρήκαμε γιατί επιτέλους θα συμμετείχαμε στην επίλυση του προβλήματος των 6.500 τόνων σκουπιδιών κάθε μέρα στο λεκανοπέδιο που θάβονται και έχουν καταντήσει τις χωματερές λοιμογόνες περιοχές και μολυσματικές εστίες του εδάφους.Η χαρά μας όμως σταμάτησε απότομα όταν το σωματείο των εργαζομένων του δήμου παρουσίασε προς τα έξω μια άλλη πλευρά του ζητήματος για την οποία δεν ήμασταν ενημερωμένοι: Ιδιωτική εταιρεία αναλαμβάνει την ανακύκλωση! Η εταιρεία αυτή απαιτεί το κόστος λειτουργίας του συστήματος συλλογής και διακίνησης των ανακυκλώσιμων, δηλαδή εργατικό δυναμικό και λειτουργικά έξοδα, να τα επιβαρύνεται ο δήμος. Έτσι αρχίσαμε να ξετυλίγουμε την «κόκκινη κλωστή δεμένη και με χίλιους κόμπους μπερδεμένη» του παραμυθιού:

Η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (Ε.Ε.Α.Α.) είναι μια εταιρεία που συστήθηκε με ελληνικό νόμο (Ν2939/01) κατόπιν οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με σκοπό την ανάπτυξη συστήματος ανακύκλωσης των συσκευασιών κ.ά. προϊόντων στην Ελλάδα και αποτελείται κατά 65% από ιδιωτικές εταιρείες τροφίμων και ειδών συσκευασίας, στην πλειοψηφία τους μεγάλες πολυεθνικές όπως Coca Cola, Unilever, Procter & Gamble κ.ά. Τα έσοδα της ΕΕΑΑ προέρχονται από την είσπραξη τέλους με το οποίο επιβαρύνονται οι συσκευασίες των προϊόντων των εταίρων πολυεθνικών της για την ανακύκλωσή τους. Ενώ ο νόμος υποχρεώνει τους Δήμους να συμμετέχουν στην ανακύκλωση, το κράτος δεν προχώρησε στη σύσταση Δημόσιου Φορέα. Αντίθετα, με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ, η ΚΕΔΚΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων & Κοινοτήτων Ελλάδας) συμμετέχει με ποσοστό 35% στην ΕΕΑΑ. Στo πλαίσιο της «συνεργασίας» της Ε.Ε.Α.Α. με τους Δήμους, στο Δήμο μας καταρτίστηκε σύμβαση σύμφωνα με την οποία η εταιρεία συμμετέχει οικονομικά παρέχοντας μπλε κάδους για συλλογή όλων μαζί των ανακυκλώσιμων συσκευασιών και ειδικό απορριμματοφόρο, ενώ υποδεικνύει και τον τόπο συλλογής των ανακυκλώσιμων με σκοπό τη διαλογή τους από κέντρα διαλογής, τα Κ.Δ.Α.Υ. Στη συνέχεια διαχειρίζεται την παραπέρα αξιοποίησή τους. Απαιτεί από το Δήμο τα λειτουργικά έξοδα του απορριμματοφόρου και προσωπικό για τη λειτουργία του, τη συλλογή και τη μεταφορά των ανακυκλώσιμων στον υποδειχθέντα τόπο διαλογής τους. Ο Δήμος αναλαμβάνει την «ευαισθητοποίηση» και την «πληροφόρηση» των δημοτών με υλικό που του παρέχει η εταιρεία. Όμως κατά πόσο η ΕΕΑΑ συμμετέχει οικονομικά στο σύστημα ανακύκλωσης;

Οι πολυεθνικές εταίροι της έχουν φροντίσει ήδη ώστε τα τέλη ανακύκλωσης της συσκευασίας των προϊόντων τους (έσοδα ΕΕΑΑ), να πληρώνονται από τους πολίτες-καταναλωτές, όταν τα αγοράζουν λόγω της γνωστής μεθόδου μετακύλισης του τέλους στην τιμή του προϊόντος.

Όταν ο Δήμος υποχρεώνεται από τη σύμβαση να πληρώσει σημαίνει ότι πληρώνουν οι δημότες γιατί αυτοί επιβαρύνονται με τα δημοτικά τέλη (στο γνωστό σε όλους μας λογαριασμό της ΔΕΗ που όλο φουσκώνει και φουσκώνει…).

Όταν η ΕΕΑΑ αναλαμβάνει τη διαλογή και την ανακύκλωση των ανακυκλώσιμων απορριμμάτων σημαίνει ότι διαλέγει εκείνα τα ανακυκλώσιμα (κυρίως τα κουτιά αλουμινίου) που χρειάζονται οι πολυεθνικές εταίροι της για επαναχρησιμοποίησή τους ως πρώτη ύλη στις συσκευασίες των προϊόντων τους μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής.

Τελικά γίνεται ανακύκλωση;

Σύμφωνα με επίσημη απάντηση του Ενιαίου Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής στο Δήμαρχο Καισαριανής, (01-10-07) είναι υπερβολικά πενιχρές οι επιδόσεις του φορέα ανακύκλωσης που έχει ήδη συσταθεί (Ε.Ε.Α.Α.). Εξάλλου, μαρτυρίες δημοτών όπου εφαρμόζεται το σύστημα, εργαζομένων στον τομέα καθαριότητας των Δήμων, αλλά και έρευνες ραδιοσταθμών και άλλες που δημοσιεύτηκαν στον γραπτό τύπο (Καθημερινή 12/10, Ελευθεροτυπία κ.ά.) απέδειξαν ότι η ανακύκλωση της ΕΕΑΑ είναι παραμύθι. Τα ανακυκλώσιμα υλικά των μπλε κάδων καταλήγουν χωρίς καμιά διαλογή (αν γίνει, γίνεται μόνο για το αλουμίνιο) στα κοινά απορριμματοφόρα και στη χωματερή στους ήδη επιβαρυμένους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων.Και ενώ από το παραμύθι της ανακύκλωσης στους πολίτες μένει η βρωμιά του εμπαιγμού: «Βάσει του νόμου της Πολιτικοαλχημείας η υπόθεση της ανακύκλωσης λέγεται εμπαιγμός, χαμένα λεφτά, χαμένη τιμή…» (Παντελής Μπουκάλας, εφημερίδα Καθημερινή) για τις εταιρείες ανοίγει μια κερδοφόρα αγορά που πατάει στις επιθυμίες και τις ευαισθησίες των πολιτών: Θέσεις «μάχης» λαμβάνουν οι ενδιαφερόμενοι όμιλοι που έχουν ήδη ξεκινήσει να τοποθετούνται στην αγορά της διαχείρισης απορριμμάτων. Πρόκειται για μια δραστηριότητα που συγκεντρώνει τεράστιες προοπτικές στην Ελλάδα, καθώς υπολογίζεται ότι ως το 2015 ο ετήσιος τζίρος θα ανέρχεται στα 500 εκατ. Ευρώ (13-5-07 οικον. σελ. εφημ. Καθημερινή).

Όμως το πρόβλημα των σκουπιδιών καθώς και η μόλυνση που προκαλεί στο υπέδαφος η «υγειονομική» ταφή στους ΧΥΤΑ αφορά τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας. Είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να ανατεθεί στους ιδιώτες που μοναδικός τους σκοπός είναι το κέρδος και η εκμετάλλευση και όχι η απορρύπανση και η πραγματική ανακύκλωση. Εξάλλου η μόλυνση του Ασωπού από τα λύματα των τοπικών εργοστασίων είναι πρόσφατο παράδειγμα στη μνήμη μας, ενδεικτικό της «ευαισθησίας» που έχουν οι ιδιώτες για το φυσικό περιβάλλον.

Επιτέλους ας σταματήσει το παραμύθι

Ανακύκλωση σημαίνει τοποθέτηση ξεχωριστών κάδων για κάθε ανακυκλώσιμο υλικό ώστε να είναι δυνατή η διαλογή στην πηγή. Στη συνέχεια διακίνηση του υλικού σε ΚΔΑΥ και σύγχρονα Εργοστάσια Επεξεργασίας ανακυκλώσιμων απορριμμάτων που δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον και προπάντων ελέγχονται από δημόσιο φορέα ώστε να μπει φραγμός στην ασυδοσία των ιδιωτικών εταιρειών. Μόνο τα αδρανή πια υπολείμματα της επεξεργασίας των ανακυκλώσιμων εναποτίθενται σε χώρους υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) ώστε να απορρυπανθεί το υπέδαφος. Τα κοινά οικιακά απορρίμματα συλλέγονται σε διαφορετικούς κάδους, προωθούνται για κομποστοποίηση και το προϊόν αξιοποιείται αναλόγως (κυρίως για λίπασμα).

Η πλειοψηφία των παρατάξεων του Δήμου μας (προσκείμενες σε ΣΥΝ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) αποδέχονται την ψεύτικη μορφή της ανακύκλωσης που εφαρμόζει η ΕΕΑΑ. Άλλος προσωρινά για «λόγους διαπαιδαγώγησης των παιδιών» και μέχρι να υπάρξουν κρατικοί φορείς (Συνεργασία Πολιτών Καισαριανής), άλλοι μόνιμα με το πρόσχημα ότι έτσι και αλλιώς ιδιωτικές εταιρείες έχουν αναλάβει υπηρεσίες του Δήμου (Καισαριανή Δημιουργία, Νέα Καισαριανή). Σε μια προσπάθεια απενοχοποίησης της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου μεταθέτουν την ευθύνη. Ζητούν από τους κατοίκους με δημοψήφισμα να αποδεχτούν με τη ψήφο τους να πληρώνουν δυο φορές για την ανακύκλωση που δε γίνεται.

Στο δημοψήφισμα αλλά και μετά η απάντησή μας είναι:

Να ανακληθεί αμέσως η απόφαση της πλειοψηφίας του Δήμου και να ακυρωθεί η συμφωνία με τις πολυεθνικές, όπως μετά την αντίδραση των κατοίκων της Καισαριανής ανακλήθηκε η απόφαση η οποία στήριζε την οικοδόμηση του δάσους του Αϊ Γιάννη (ναι στην οικοδόμηση γηροκομείου στο δάσος) και σήμερα ο Δήμος συμμετέχει στις κινήσεις ενάντια στα σχέδια του Δανιήλ και της εταιρείας του να τσιμεντοποιήσει τον Υμηττό.

Μαζί με άλλους δήμους και τα σωματεία των εργαζομένων που αντιστέκονται στην ιδιωτικοποίηση της ανακύκλωσης να δημιουργήσουμε δημόσιο φορέα, Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ). Απαντάμε στην ανακύκλωση-απάτη των εταιρειών με διαλογή για ανακύκλωση στην πηγή, τοποθετούμε χωριστούς κάδους για τα υλικά (χαρτί, γυαλί, αλουμίνιο) στα σχολεία, στους χώρους άθλησης, στα πάρκα και στις υπηρεσίες του Δήμου. Μέχρι να δημιουργηθεί το ΚΔΑΥ συγκεντρώνει ο Δήμος τα υλικά και τα προωθεί απευθείας στο εμπόριο. Με αυτόν τον τρόπο και τα παιδιά βιώνουν την ανακύκλωση και ο Δήμος ενισχύεται οικονομικά από τα έσοδα της ανακύκλωσης.