ΓΙΑ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΔΗΜΟΥ 2002

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΥΡΩΝΑ
Αντιλαϊκός- Φορομπηκτικός και Εισπρακτικός ο Προϋπολογισμός
του Δήμου για το 2002

Για μια ακόμα χρονιά ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο κινείται σε αντιλαϊκή, φοροεισπρακτική και προεκλογική λογική. Από το σύνολο των εσόδων του Δήμου που θα ανέλθουν σε 11,5 δισεκατομμύρια δραχμές, το μεγαλύτερο μέρος προβλέπεται να εισπραχτεί από τους δημότες με διάφορους τρόπους(δημοτικά τέλη –καθαριότητα, δημοτικό φόρο, νεκροταφείο, αποχέτευση κ.λ.π.)
Από την μια η κυβέρνηση συνεχίζοντας την αντιλαϊκή πολιτική της παρακρατά το μεγαλύτερο μέρος από τους θεσμοθετημένους πόρους και δεν τoυς αποδίδει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και από την άλλη ή Δημοτική Αρχή ευθυγραμμίζεται πλήρως με την πολιτική της κυβέρνησης, αφού δεν έχει πάρει όλα αυτά τα χρόνια καμία πρωτοβουλία για να διεκδίκησει από την κεντρική εξουσία τα χρήματα που οφείλονται στο δήμο, κινητοποιώντας τους πολίτες, καικαταφεύγει στην φορολόγηση των δημοτών, απαιτώντας από τους δημότες να βάζουν κάθε χρόνο όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Αποτελεί μακρινό παρελθόν η εποχή που προηγούμενοι δήμαρχοι αρνούνταν να βάζουν πρόσθετους φόρους στους δημότες και έκλειναν το Δήμο απαιτώντας από τις κυβερνήσεις οικονομική ενίσχυση.
Ο προϋπολογισμός συντάχτηκε μακριά από τους πολίτες, χωρίς συζήτηση με τους φορείς της πόλης, δεν προβλέπει αύξηση των κονδυλίων για την δημιουργία ελεύθερων χώρων, για την δημιουργία τοπικής δημοτικής συγκοινωνίας και γενικότερα για ζητήματα κοινωνικής πολιτικής. Τα κονδύλια που παρουσιάζονται ιδιαίτερα αυξημένα είναι αυτά που θα διατεθούν για τις δημόσιες σχέσεις (τα ρουσφέτια, τις συναλλαγές, τα τραπεζώματα στα Άστρα, την προεκλογική εκστρατεία) της δημοτικής Εξουσίας, και αυτά που θα δοθούν στην Δημοτική Επιχείρηση μέσω προγραμματικών συμβάσεων ή εκχωρήσεων πόρων για να στηρίξει ο Δήμος μια καταχρεωμένη Δ. Επιχείρηση την όποία έχουν βουλιάξει με την πολιτική τους, έχοντας σήμερα χρέη στο Ι Κ Α 1 δις 200 εκατομμύρια δρχ και 200εκατομμυρια δρχ σε μισθούς των εργαζομένων. Από το 1997 έως σήμερα πάνω από 2 δις δρχ έχουν δοθεί από το δήμο για να στηριχθεί η Δ. Επιχείρηση. Ενώ την ίδια στιγμή ο Δήμος καταφεύγει σε δανεισμό για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.
Αν υπολογίσει κανείς την αύξηση των δημοτικών τελών, των φόρων ,των τραπεζοκαθισμάτων, στο νεκροταφείο κλπ στην οκταετία της σημερινής Δημοτικής Αρχής θα δει την πραγματική αντιλαϊκή πολιτική της. Τα δημοτικά τέλη αυξήθηκαν κατά 80 στα σπίτια, 120 στα καταστήματα 600 εως 1000 στα τραπεζοκαθίσματα, ενώ όσοι επισκέπτονται το νεκροταφείο γνωρίζουν καλύτερα από των καθένα πόσο πληρώνουν της προσφερόμενες υπηρεσίες. Μόνο μέσω τον λογαριασμό της ΔΕΗ οι δημότες πλήρωσαν το 2001 στο Δήμο για την καθαριότητα και τον φωτισμό 1δις 400 εκατ. Δρχ.
Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η φορολογική εξουσία της Τ. Αυτοδιοίκησης έχει ισοπεδωτικό – κεφαλικό χαρακτήρα. Δεν παίρνει υπόψη της την οικονομική δυνατότητα και την κοινωνική θέση του δημότη, πληρώνουν το ίδιο οι έχοντες και κατέχοντες με τον άνεργο, το χαμηλοσυνταξιούχο κλπ.
Τον αντιλαϊκό αυτό προϋπολογισμό ψήφισε και η παράταξη του κ. Χαρδαλιά και δημοτικοί σύμβουλοι που ανήκουν στην κυβερνητική παράταξη. Οι διαφωνίες τους με τη παράταξη και τις επιλογές του κ. Ρογκάκου είναι σε ζητήματα διαχείρισης και οι ανούσιες κόντρες τους γίνονται για τα μάτια του κόσμου εν όψει των δημοτικών εκλογών. Οι δυνάμεις αυτές δεν αμφισβητούν στην ουσία την δεξιά αντιλαϊκή πολιτική της σημερινής δημοτικής αρχής, διαφοροποιούνται σε επιμέρους σημεία και στον τρόπο που ασκείται η διαχείριση. Δεν είναι αντίθετη στις κατευθύνσεις της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το χαρακτήρα και την πολιτική του Δήμου..
Οι πολίτες του Βύρωνα χρειάζεται να αμφισβητήσουν και να συγκρουστούν με αυτή την πολιτική και την λογική διαχείρισης του δήμου. Να αμφισβητήσουμε τον Δήμο μακρύ χέρι της κεντρικής, κυβερνητικής πολιτικής, το δήμο επιχείρηση, και φορομπηχτικό μηχανισμό. Χρειάζεται να αγωνιστούμε, και να συμβάλουμε να δημιουργηθούν κινήματα πολιτών που θα διεκδικούν από το δήμο την κατάργηση της δημοτικής φορολογίας, να αυξηθούν τα κονδύλια για ζητήματα κοινωνικής πολιτικής, να έχουν γνώμη οι πολίτες και οι μαζικοί φορείς της πόλης για την σύνταξη του προϋπολογισμού. Να απαιτήσουμε ένα μέρος των εσόδων του κράτους να πηγαίνει στην Τ. Αυτοδιοίκηση έτσι ώστε ο πολίτης να μην φορολογείται επανειλημμένα και από το Δήμο. Οι πολίτες δεν πρέπει να ελπίζουν απλά σε μια καλύτερη διαχείριση, αλά με την ανεξάρτητη δράση τους να διεκδικήσουν λύσεις για τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα τους.